مقام معظم رهبری در فرمایشات اخیر خود که به مناسبت سالروز رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در مرقد مطهر امام خمینی ایراد شد،
با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی عزت پایمال شده ملت ایران را دوباره بازگرداند بر نقش بی بدیل پیشرفت در بقا و استمرار عزت ملی ایران تاکید داشته و با اشاره به شاخصهای متعددی از پیشرفت ایران در ۳۳ سال گذشته بر لزوم حرکت پرشتاب در مسیر پیشرفت تاکید کردند. ایشان همچنین خودشیفتگی، غفلت و اشرافی گری را مانعی برای پیشرفت ملت دانستند.
رهبر انقلاب با تاکید برآنکه ما هنوز با قله ها فاصله زیادی داریم عزم جدی ملت و دولت برای حرکت پرشتاب به سوی پیشرفت را ضروری دانسته و عدالت، آزادی و اخلاق را در گرو پیشرفت یک ملت دانستند. نکته ای که جای تامل دارد دلیل تاکید تاریخی مقام معظم رهبری بر عامل عزت ملی و به تبع پیشرفت است.
همزمان با پایان جنگ سرد شرایطی مهیا شد که به تبع آن الگوی مدعی پیشرفت نولیبرال آنهم در فضای جهانی شدن به دنبال القای این باور که تنها مدل موجود برای پیشرفت کشورهاست، برآمد. بسیاری از کشورها نیز با پذیرفتن تمام و کمال این ایدئولوژی بقا و رشد کشور خود را در پیروی از این مکتب دانسته و در مسیر ترسیم شده توسط آن پای گذاردند. نکته مهمی که بسیاری از کشورها هنوز هم از درک آن عاجزند آنست که؛ بقا و رشد نظم موجود نولیبرالی به اعتراف بسیاری از نظریه پردازان غربی از جمله توماس فریدمن در گرو ذوب تمام زیرمجموعه های موجود در درون این مجموعه گسترده تر است.
نهایت این امر نیز بساط همگونی مادی و معنایی در قالب انگاره های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را مهیا خواهد ساخت. در رویکرد نولیبرالها تقابل با زیرمجموعه هایی که بنای حل شدن در این مجموعه کلان را ندارند فشار با ابزارهای گوناگون و در نهایت تقابل نرم و سخت می باشد. نهایت کار نیز در صورت مقاومت حذف فیزیکی می باشد.
به تعبیر بسیاری از سیاستمداران غربی به ویژه سران رژیم جعلی اسرائیل ایران اصلی ترین کنشگر ضد سیستم نولیبرالی در شرایط فعلی است. چنین شرایطی منجر به آن شده است که منافع کشورهای طراح نظم فعلی در بسیاری از زمینه ها محقق نشود.
نکته ای که ذهن بسیاری از ناظران داخلی و بین المللی را به خود جلب کرده آنست که چرا ملت ایران پس از ۳۳ سال از انقلاب هنوز هم حاضر نیست بسان بسیاری دیگر از ملتهای جهان تسلیم نظم فعلی شود؟، چرا ملت ایران حاضر شده است هزینه های گزافی را برای مقاومت خود پرداخت نماید؟، پاسخ به تمام این سوالات در فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری در حرم مطهر امام نهفته است.
ایشان با اشاره به ذلت دو سده ای ملت ایران در دوران قاجار و پهلوی تحقق عزت ملی ایرانی را عامل اصلی فشار کشورهای غربی علیه ایران دانستند. رهبر انقلاب با اشاره به اهمیت عزت ملی به سد ایجاد شده توسط آن برای جلوگیری از چپاول دوباره ملت اشاره داشته و بر این باورند که چپاول یک ملت با میزان عزت آن کشور رابطه ای معکوس دارد.
به عبارت دیگر در طول تاریخ هر میزانی که از عزت ملی یک کشور کاسته شده است به همان میزان بر چپاول از آن ملت افزوده شده است. بی تردید یکی از اولین نتایج عزت یک ملت به معنای دقیق کلمه(عزت در معنای قرآنی آن که برخاسته از تقابل لاهوتی و ناسوتی می باشد) استقلال می باشد.
استقلال یک ملت نیز ازجمله عوامل دشمن زا برای یک ملت به ویژه در عصری چون جهانی شدن است. ازجمله نتایج استقلال ملت ایران ایجاد گسست در چرخه نظم جهانی نولیبرال بوده است. نظم نولیبرالی موجود که به دنبال استعمار نوین در قالب پسااستعمارگرایی می باشد در تلاش است تا هر مانعی که در تقابل با روند استعمارگری باشد را از میان بردارد. در این میان تنها ابزاری که کنشگران ضد سیستمی چون ایران می توانند در برابر این هجمه جهانی از خود دفاع نمایند در قالب پیشرفت متجلی می گردد.
همانگونه که مقام معظم رهبری نیز تاکید داشتند پیشرفت تنها به معنای خاص و مصطلح آن که ناظر به توسعه مادی و تکنولوژیک یک ملت است نمی باشد بلکه پیشرفت در معنای موسع معطوف به توسعه در تمام حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و در معنای دقیق انسانی می باشد. در این معنا پیشرفت همانگونه که عدالت را منتج خواهد شد آزادی را نیز در بر خواهد گرفت. تمام فرمایشات مقام معظم رهبری پیرامون عزت ملی و پیشرفت ناظر به نگاه تقابل تمدنی ایشان است.
رهبر انقلاب با اعتقاد به وجود ظرفیتهای کافی در فرهنگ غنی اسلامی-ایرانی ملت ایران بر این باورند که مسئولیتی تاریخی بر عهده ملت ایران برای حرکت به سوی جامعه ای آرمانی و تمدنی فرهنگی که همان تمدن مهدوی است گذارده شده است.
بنا بر این نگرش، مفاهیمی چون عزت ملت مسئول و پیشرفت از بار معنایی خاصی برخوردار می شوند. بر این اساس، ایجاد بسترهای مناسب برای تمدن نوین اسلامی تنها بر اساس قاعده نفی سبیل و استقلال ملت اسلامی ایران به عنوان خاستگاه تمدن نوین محقق خواهد شد.
