امام کائویانگ یکی از روحانیون مبارز مسلمان است که برای تحصیل علوم دینی به مکه (معظمه) مهاجرت کرد در همیندوران بود که انقلاب کمونیستی (مائو) در چین شکل گرفت و چین به سمت کمونیستی شدن رفت. امام کائویانگ در سال ۱۹۵۰ برای تبلیغ و حفظ آیین اسلام در چین به عنوان رهبر مسلمانان آن کشور به وطن خود باز گشت و مدت هفت سال با سخنرانی ها و جلسات و سفرهایش در سراسر چین از نابودی اسلام در فضای امنیتی و ضد دینی چین کمونیستی جلوگیری کرد
امام کائویانگ
امام کائویانگ که ادامه دهنده راه امام “ماهسیانگ چن”بود پس از ورود به چین با شنیدن ماجرای شهادت آن بزرگ مرد بر اثر شکنجه های کمونیستها به عمق فاجعه ی سرخ در کشورش پی برد و مبارزات فرهنگی و سیاسی اش را در فضای خفقان آور آن زمان آغاز کرد. قبل از او امام “ ما –هیسانگ –چن ”در آخرین تعلیم خود وقبل از شهادت در جولای ۱۹۴۹به پیروانش یادآور شده بود که کمونیستها بدون استثناء ملحد و بی دین هستند ولی صلاح مسلمانان در آن است که با دولت حاکم مخالفتی نکرده و در عین حال فریب قولها و وعده های رژیم را نخورند. سپس آنها را سوگند می دهد که در حفظ کیان اسلام و حفظ وحدت کوشا باشند تا مشمول الطاف و برکات الهی گردند. و از آن پس کائویانگ خود را وارث مبارزه و دفاع از اسلام و آزادی در کشور چین می دید. هفت سال از این مبارزه در چین به صورت مستقیم و مابقی آن درخارج از چین صورت گرفت. او پس از خروج از چین و اقامت در تایوان به کمک همسرش خاطرات خود را از چین کمونیستی منتشر کرد تا از چهره واقعی کمونیست در اوج شکوه این امپراطوری پرده بردارد.
برگرفته از کتاب خاطرات امام کائویانگ -مترجم عباس منطقی- انتشارات مرکزاسناد
