4
شام بلا

سقوط شام

  • کد خبر : 10693
  • ۲۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۷:۵۲
سقوط شام
شام، با تاریخ طولانی و پیچیده‌اش، همواره به عنوان یک مرکز فرهنگی، تجاری و مذهبی در تاریخ جهان شناخته می‌شود. این منطقه نه تنها در دوره‌های مختلف تاریخی، بلکه در دوران معاصر نیز از اهمیت زیادی برخوردار است و تأثیرات آن در سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی ادامه دارد.

آینده سوریه (که به‌طور سنتی به‌عنوان “شام” نیز شناخته می‌شود) با مجموعه‌ای از چالش‌ها و احتمالات پیچیده روبه‌رو خواهد بود. سقوط اسد  منجر به تغییرات عمده در ساختار سیاسی، اجتماعی و امنیتی سوریه شده و به‌ویژه تأثیرات قابل توجهی بر توازن قدرت در منطقه  خواهدداشت. در ادامه، برخی از سناریوهای ممکن برای سوریه پس از سقوط بشار اسد را بررسی می‌کنیم:

۱٫ جنگ قدرت داخلی و تقسیم کشور

با سقوط رژیم اسد،  کشور وارد یک دوره طولانی از بی‌ثباتی شده که در آن گروه‌های مختلف مسلح و سیاسی برای کنترل قدرت رقابت کنند.

در سال‌های اخیر، گروه‌های مختلف سوری، از جمله نیروهای مخالف، گروه‌های کرد، نیروهای اسلام‌گرا و دیگر فِرَق مذهبی و قومی در حال فعالیت در داخل سوریه بوده‌اند. الان که حکومت مرکزی به‌طور کامل فرو پاشید، احتمال تقسیم کشور به مناطق تحت کنترل گروه‌های مختلف وجود دارد.

  • شمال سوریه (کردها): کردهای سوریه که تحت هدایت “نیروهای دموکراتیک سوریه” (SDF) هستند، در شمال شرق کشور (منطقه‌ای که تحت حمایت آمریکا قرار دارد) نفوذ زیادی پیدا کرده‌اند. با سقوط اسد، این گروه‌ها  به تلاش‌های خود برای ایجاد خودمختاری بیشتر ادامه می دهند، و حتی امکان اعلام استقلال نیز وجود دارد.
  • منطقه غربی (سنتی حمایت از رژیم اسد): مناطق تحت کنترل ارتش سوریه، مانند دمشق، حمص، لاذقیه و طرطوس، که از زمان آغاز جنگ داخلی در دست رژیم باقی مانده بود، ممکن است با سقوط اسد در معرض فشارهای خارجی و داخلی قرار گیرند. در اینجا، ایران و حزب‌الله لبنان ممکن است تلاش کنند تا نفوذ خود را حفظ کنند و در برخی موارد ممکن است وارد مذاکرات با گروه‌های مختلف برای تشکیل یک دولت جدید شوند.

۲٫ نفوذ بیشتر ایران و حزب‌الله

یکی از بزرگترین نگرانی‌های اسرائیل و کشورهای غربی از  سقوط اسد، افزایش نفوذ ایران و گروه‌های نیابتی آن (خصوصاً حزب‌الله لبنان) در سوریه است.

بشار اسد که سقوط کرد و خلاء قدرت به‌وجود آمد، از ترس ایران که ممکن است تلاش کند تا حضور خود را در سوریه تقویت کند و از این کشور به‌عنوان کریدوری برای انتقال سلاح به حزب‌الله و دیگر گروه‌های تحت حمایت خود استفاده کند

و تهدیدی برای امنیت اسرائیل  ایجاد کند، پیشدستی کرده و با بمباران ۴۰۰ نقطه اززیر ساخت های نظامی  سوریه با کمک آمریکا و حرکت زمینی به سمت دمشق و منطقه ی جولان و قنیطره تلاش دارد دست برتر در سوریه را حفظ کند.

۳٫ دخالت بازیگران خارجی

قدرت‌های خارجی مختلفی که در سوریه حضور دارند یا به نوعی درگیر جنگ داخلی سوریه بوده‌اند،  نقش مهمی در تعیین آینده این کشور ایفا می کنند. این بازیگران عبارتند از:

  • آمریکا و متحدان غربی: آمریکا ممکن است به حمایت از گروه‌های مخالف اسد ادامه دهد و تلاش کند تا سوریه را تحت نفوذ خود قرار دهد.
  • در این سناریو، احتمالاً آمریکا به دنبال راه‌حل‌های سیاسی برای پایان دادن به جنگ خواهد بود، اما ممکن است در برابر نفوذ ایران و روسیه در سوریه مقاومت کند. هم اکنون به نظر می رسد آمریکا با احتیاط در جهت تثبیت حضور خود ادامه می دهد تا نتوانند نیروهای اشغالگر خودسری کنند و سوریه را در ید قدرت خود نگه دارد.
  • روسیه: روسیه، که از سال ۲۰۱۵ به‌طور فعال از رژیم اسد حمایت کرده، احتمالاً سعی خواهد کرد تا با سقوط اسد، نقش خود را در آینده سوریه حفظ کند.
  • مسکو ممکن است تلاش کند که یک دولت غیر اسدی تشکیل دهد که در آن منافع روسیه همچنان تضمین شود.ا
  • کنون نیز با دادن پناهندگی به اسد و خانواده اش و تخلیه ی پادگان های نظامی اش در سوریه احتمالا به دنبال توافق پشت پرده با آمریکا بر سر جنگ اوکراین است.
  • ترکیه: ترکیه که مخالف حکومت اسد بود، به تلاش‌های خود برای حمایت از مخالفان بشار اسد ادامه می دهد.
  • آنکارا همچنین نگران کردها و نفوذ آن‌ها در سوریه است و ممکن است تلاش کند تا از طریق ایجاد یک «منطقه امن» در شمال سوریه، مانع از گسترش استقلال کردها شود.
  • هم اکنون نیز با کمک آمریکا و مشارکت پشت پرده صهیونیست ها نیروهاو تجهیزات سنگین نظامی خود را از شمال سوریه وارد ساخته و بعید نیست که در صدد تجزیه این کشور باشد . بنا به وعده هایی که آمریکا به او داده است.
  • اسرائیل از منظر ژئوپولیتیکی و امنیتی به سوریه و وضعیت این کشور در منطقه توجه ویژه‌ای دارد. به‌طور خاص، چند عامل اصلی باعث می‌شود که اسرائیل به طور مستمر وضعیت سوریه را دنبال کرده و در برخی موارد نگرانی‌هایی در مورد این کشور داشته باشد:

    ۱. مرزهای مشترک و تهدیدات امنیتی

    اسرائیل و سوریه مرز مشترکی دارند که از دیرباز یکی از مرزهای حساس و درگیر در تنش‌های نظامی بوده است. در طول تاریخ، چندین جنگ بین این دو کشور، از جمله جنگ‌های ۱۹۴۸، ۱۹۵۶، ۱۹۶۷ (جنگ شش روزه) و ۱۹۷۳ (جنگ یوم کیپور) رخ داده است. در جنگ ۱۹۶۷، اسرائیل هضبه جولان سوریه را اشغال کرد و این منطقه همچنان نقطه‌ای حساس در روابط اسرائیل و سوریه باقی مانده است.

    اسرائیل به شدت نگران این است که گروه‌های مسلح تحت حمایت ایران یا حزب‌الله در خاک سوریه مستقر شوند و تهدیداتی برای امنیت آن کشور ایجاد کنند. به همین دلیل، اسرائیل در سال‌های اخیر به صورت غیررسمی و در قالب حملات هوایی، تلاش کرده است تا تأسیسات نظامی ایران و گروه‌های تحت حمایت این کشور را در سوریه هدف قرار دهد. هم اکنون  نیز نیروی هوایی و ذریایی سوریه را کلا نابود کرد.

    ۲. نفوذ ایران در سوریه

    یکی از مهم‌ترین نگرانی‌های اسرائیل، گسترش نفوذ ایران در سوریه است. ایران از سال‌ها قبل با حمایت از دولت بشار اسد در جنگ داخلی سوریه، حضور نظامی خود را در این کشور تقویت کرده بود.

  • این حضور به ویژه از آن جهت برای اسرائیل نگران‌کننده است که ایران به دنبال ایجاد «پل زمینی» از تهران به بیروت (مرکز حزب‌الله) از طریق عراق و سوریه است. اسرائیل می‌ترسد که این نفوذ به‌ویژه از طریق استقرار پایگاه‌های نظامی ایران یا نیروهای نیابتی، تهدیدی برای امنیت خود به‌ویژه در مرز شمالی (جولان) ایجاد کند.

    ۳. هضبه جولان

    هضبه جولان که در سال ۱۹۶۷ توسط اسرائیل از سوریه اشغال شد، یکی از نقاط مورد مناقشه میان دو کشور است.

  • اسرائیل این منطقه را در سال ۱۹۸۱ ضمیمه خاک خود کرد، اما جامعه جهانی همچنان آن را به‌عنوان سرزمین سوریه می‌شناسد.
  • اهمیت استراتژیک هضبه جولان به دلیل موقعیت جغرافیایی و چشم‌انداز نظامی آن بسیار بالاست. از آنجا که این منطقه بر بخش‌هایی از سوریه و شمال اسرائیل اشراف دارد، برای اسرائیل حفظ کنترل بر آن اهمیت زیادی دارد. به همین دلیل بلافاصله که بشار سقوط کرد بقیه جولان را نیز به اشغال خود درآورد.

     شعارهای دولت‌های سوریه در مورد اسرائیل

    اگرچه جنگ داخلی سوریه توجه بسیاری از منابع و قدرت‌ها را به خود جلب کرده است، اما دولت سوریه در گذشته سیاست‌های ضد اسرائیلی را به‌ویژه در سطح rhetoric ادامه داده است. دولت سوریه در دوران جنگ داخلی خود از حمایت‌های ایران و حزب‌الله برخوردار بوده که برخی از این گروه‌ها مستقیماً علیه اسرائیل فعالیت می‌کنند.

     احتمال تغییرات ژئوپولیتیکی در سوریه

    اسرائیل نگرانی‌هایی نیز داشت که تغییرات سیاسی و نظامی در سوریه، مانند پایان جنگ داخلی یا تغییرات در توازن قدرت داخلی، ممکن است شرایط جدیدی را برای این کشور ایجاد کند. به‌ویژه، اگر سوریه مجدداً قدرت خود را بازیابد و به‌طور مستقیم با اسرائیل مواجه شود، این می‌تواند تهدیدات جدیدی به همراه داشته باشد.

           ۴. بحران انسانی و مهاجرت

سقوط اسد  بحران انسانی در سوریه را تشدید کرده. جنگ داخلی در سوریه از سال ۲۰۱۱ تاکنون میلیون‌ها نفر را آواره کرده و بسیاری از آنها به کشورهای همسایه و حتی اروپا مهاجرت کرده‌اند. فروپاشی دولت اسد،  جنگ داخلی را شدیدتر نموده و تعداد بیشتری از مردم مجبور به فرار از کشور خواهندشد. این امر می‌تواند فشارهای جدیدی بر کشورهای میزبان مانند ترکیه، لبنان و اردن وارد کند.

                ۵. مذاکرات سیاسی و انتقال قدرت

احتمالاً جامعه بین‌المللی و بازیگران مختلف تلاش خواهند کرد که روند انتقال سیاسی به سمت یک راه‌حل مسالمت‌آمیز  پیش ببرند تا ضمن حفظ امنیت رژیم کودک کش اسرائیل بستر جدیدی را فراهم کنند تا در این صورت، مذاکرات برای تشکیل یک دولت موقت یا انتقال قدرت به گروه‌های میانه‌رو  آغاز شود. این فرآیند به‌طور طبیعی پیچیده خواهد بود، زیرا تنش‌ها میان گروه‌های مختلف مذهبی، قومی و سیاسی در سوریه بسیار بالا است.

هم اکنون به جهت شناخت بیشتر این منطقه بد نیست سیر کوتاهی از مسائل تاریخی و تحولات شام را مورد اشاره قرار دهیم.

شام، یا به طور دقیق‌تر، منطقه‌ی تاریخی شام، به سرزمین‌هایی در غرب آسیا اطلاق می‌شود که امروزه شامل کشورهای سوریه، لبنان، اردن، فلسطین و بخش‌هایی از عراق و ترکیه می‌شود. این منطقه از اهمیت زیادی در تاریخ، فرهنگ و سیاست برخوردار بوده است و در طول تاریخ شاهد رویدادهای مهم و تحولات زیادی بوده است.

۱. دوران باستان

شام در دوران باستان یک مرکز مهم فرهنگی و تجاری بود. این منطقه خانه‌ی تمدن‌های بزرگی مانند فنیقی‌ها، آشوری‌ها، بابلی‌ها و مصر بود. شهرهایی مانند دمشق، صور و طرابلس نقش‌های مهمی در تجارت و فرهنگ منطقه ایفا می‌کردند.

  • فنیقی‌ها که در سواحل شام زندگی می‌کردند، شهرت زیادی در ساخت کشتی‌ها و تجارت دریایی داشتند. الفبای فنیقی که به عنوان یکی از نخستین الفباهای تاریخ شناخته می‌شود، تأثیر زیادی بر سایر زبان‌ها داشت.

۲. دوران روم و بیزانس

در دوران روم باستان، شام بخشی از امپراتوری روم شد و به ویژه در دوران امپراتوری روم شرقی (بیزانس)، این منطقه اهمیت زیادی داشت. دمشق در آن زمان به عنوان یکی از شهرهای مهم امپراتوری بیزانس شناخته می‌شد.

۳. اسلام و خلافت‌های اسلامی

از قرن هفتم میلادی، با فتح شام توسط مسلمانان در دوران خلافت راشدین، این منطقه تحت سلطه‌ی خلافت‌های اسلامی قرار گرفت. دمشق به عنوان پایتخت امویان (۶۶۱-۷۵۰ میلادی) انتخاب شد و در دوران عباسیان نیز به عنوان یکی از مراکز مهم علمی و فرهنگی در جهان اسلام شناخته می‌شد.

  • دوران امویان در دمشق به دلیل رونق فرهنگی و هنری، در تاریخ اسلام جایگاه ویژه‌ای دارد.

۴. دوره‌های بعدی و سلطنت‌های مختلف

در قرون وسطی، شام تحت سلطه‌ی سلسله‌های مختلفی از جمله سلجوقیان، ایوبیان (موسس آن صلاح‌الدین ایوبی) و سپس ممالیک بود. دمشق و بیت‌المقدس در این دوران برای مسلمانان اهمیت مذهبی ویژه‌ای داشتند.

  • صلاح‌الدین ایوبی در قرن دوازدهم میلادی توانست بیت‌المقدس را از دست صلیبی‌ها بگیرد و این منطقه دوباره تحت سلطه مسلمانان قرار گرفت.

۵. دوران عثمانی

در قرن ۱۶ میلادی، شام به بخشی از امپراتوری عثمانی تبدیل شد و این وضعیت تا اوایل قرن ۲۰ ادامه داشت. در این دوران، دمشق به عنوان یکی از مهم‌ترین شهرهای امپراتوری عثمانی شناخته می‌شد.

۶. دوران معاصر

پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی در پایان جنگ جهانی اول و با توافقات دوره‌ی پس از جنگ جهانی، شام تحت قیمومت فرانسه قرار گرفت. در سال ۱۹۴۶، سوریه به عنوان یک کشور مستقل از فرانسه جدا شد. در دهه‌های بعد، شام شاهد تحولات و جنگ‌ها بود، از جمله جنگ داخلی سوریه که از سال ۲۰۱۱ شروع شد و همچنان تأثیرات عمیقی بر منطقه گذاشته است.

۷. جنگ داخلی سوریه

جنگ داخلی سوریه از سال ۲۰۱۱ آغاز شد و به یکی از بحرانی‌ترین جنگ‌های قرن ۲۱ تبدیل شد. این جنگ منجر به کشته شدن و آوارگی میلیون‌ها نفر و تغییرات جدی در ساختار سیاسی و اجتماعی سوریه شد.

منطقه شام با تاریخ طولانی و پیچیده‌ای که دارد، در طول قرون متمادی نه تنها از جنبه‌های فرهنگی و اقتصادی، بلکه از جنبه‌های سیاسی و نظامی نیز نقش بسیار مهمی در تاریخ منطقه غرب آسیا و جهان ایفا کرده است. در ادامه، به بررسی بیشتر جنبه‌های مختلف تاریخ، فرهنگ، و تحولات این منطقه پرداخته می‌شود:

۱. تاریخ شام از منظر جغرافیایی

شام به عنوان یک واحد جغرافیایی در ابتدا شامل سرزمین‌های مختلفی می‌شد که اکنون به چندین کشور تقسیم شده است. این سرزمین‌ها از شمال غربی عراق تا سواحل دریای مدیترانه و از شمال شرقی ترکیه تا شمال فلسطین و اردن گسترش داشته‌اند. موقعیت جغرافیایی شام در تقاطع راه‌های تجاری و ارتباطات بین آسیای میانه، خاور نزدیک و آفریقا آن را به یکی از کانون‌های مهم تاریخ بشر تبدیل کرده است.

۲. شام در دوران فنیقی‌ها

یکی از قدیمی‌ترین تمدن‌هایی که در منطقه شام ساکن شدند، فنیقی‌ها بودند. فنیقی‌ها از قرن دوازدهم پیش از میلاد در سواحل شام ساکن شدند و شهرهایی مانند صور، تیری و  را بنا کردند. این تمدن به دلیل پیشرفت‌های قابل توجه در کشتی‌سازی، تجارت دریایی، و ایجاد الفبای فنیقی معروف است که بعدها تاثیر زیادی بر الفبای یونانی و لاتینی گذاشت.

  • اقتصاد فنیقی‌ها به شدت وابسته به تجارت و کشاورزی بود و آنها به دلیل مهارت‌های کشتی‌سازی و دریانوردی خود، روابط تجاری گسترده‌ای با مصر، یونان، و روم برقرار کردند.
  • الفبای فنیقی که یکی از نخستین سیستم‌های نوشتاری خطی در تاریخ بشر بود، پایه‌گذار بسیاری از سیستم‌های نوشتاری بعدی در تمدن‌های مختلف گردید.

۳. دوران رومی و بیزانسی

در سال ۶۳ پیش از میلاد، شام به تصرف رومی‌ها درآمد و این منطقه جزئی از امپراتوری روم شد. در دوران رومی‌ها، دمشق و دیگر شهرهای شام به مراکز مهم اقتصادی و فرهنگی تبدیل شدند. در دوران بیزانس، که همان امپراتوری روم شرقی است، شام به طور خاص برای مسیحیان اهمیت زیادی داشت و شهرهایی مانند معلولا که هنوز در آن روزگار زبان آرامی صحبت می‌شد، به مراکز مسیحیت تبدیل شدند.

  • دمشق در این دوران، که به عنوان یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان شناخته می‌شود، مرکز تجاری و اداری در منطقه بود.
  • در دوران بیزانس، شام همچنین شاهد گسترش مسیحیت بود و کلیساهای بسیاری در این منطقه ساخته شد.

۴. فتح اسلامی شام

در سال ۶۳۵ میلادی، در دوران خلافت  عمر بن خطاب ، مسلمانان شام را فتح کردند و این منطقه تحت حکومت اسلامی قرار گرفت. فتح شام نه تنها از نظر نظامی و سیاسی برای مسلمانان اهمیت داشت، بلکه از نظر فرهنگی و مذهبی نیز تحولی بزرگ بود. دمشق به عنوان یکی از اولین پایتخت‌های خلافت اسلامی، در دوران خلافت امویان به اوج شکوفایی خود رسید.

  • امویان که پایتخت خود را دمشق قرار دادند، در این شهر حکومت خود را برقرار کردند و طی ۸۹ سال سلطنت، این شهر مرکز علمی و فرهنگی در جهان اسلام شد.
  • صلاح‌الدین ایوبی در قرن دوازدهم میلادی، توانست بیت‌المقدس را از صلیبی‌ها بازپس گیرد و به نوعی دوره‌ای جدید از شکوفایی اسلامی در شام آغاز شود.

۵. دوران سلجوقیان و ایوبیان

در قرن‌های ۱۱ و ۱۲ میلادی، شام تحت سلطه سلجوقیان و بعد از آن ایوبیان قرار گرفت. ایوبیان به رهبری صلاح‌الدین ایوبی که یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های تاریخ منطقه است، توانستند به مبارزه با صلیبی‌ها بپردازند و بیت‌المقدس را از دست آنان باز پس گیرند. این پیروزی در سال ۱۱۸۷ میلادی اهمیت ویژه‌ای برای مسلمانان داشت و نقطه عطفی در تاریخ شام به شمار می‌آید.

۶. دوران ممالیک و عثمانیان

بعد از سقوط ایوبیان، شام تحت حکومت ممالیک قرار گرفت. ممالیک حکومتی نظامی و مقتدر در منطقه بودند و مدت‌ها بر شام سلطنت کردند. اما با روی کار آمدن امپراتوری عثمانی در قرن ۱۶ میلادی، شام به بخشی از امپراتوری عثمانی تبدیل شد و وضعیت آن تحت حکمرانی عثمانی قرار گرفت.

  • دوران عثمانی برای شام دوران ثبات نسبی بود، هرچند که در این دوران نیز مشکلاتی از جمله شورش‌های محلی و تهدیدات از سوی قدرت‌های اروپایی وجود داشت.
  • دمشق در دوران عثمانی یکی از مهم‌ترین شهرها در بخش‌های جنوبی امپراتوری عثمانی بود و از لحاظ فرهنگی و اقتصادی در منطقه‌ی خود تأثیرگذار بود.

۷. دوران قیمومت فرانسه و استقلال سوریه

بعد از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی، شام تحت قیمومت فرانسه قرار گرفت. این دوران برای مردم شام سخت و همراه با اعتراضات بود، اما در نهایت سوریه در سال ۱۹۴۶ میلادی استقلال خود را به دست آورد و به یکی از کشورهای مستقل جهان عرب تبدیل شد.

  • سوریه جدید در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی دستخوش تحولات سیاسی زیادی بود و انقلاب‌ها و تغییرات حکومتی متعددی در این کشور رخ داد.

۸. جنگ داخلی سوریه و تحولات معاصر

جنگ داخلی سوریه که در سال ۲۰۱۱ آغاز شد، نقطه عطفی دیگر در تاریخ معاصر شام است. این جنگ که ابتدا به عنوان اعتراضات مردمی علیه حکومت بشار اسد آغاز شد، به یک جنگ داخلی گسترده تبدیل شد و گروه‌های مختلف از جمله ارتش سوریه، گروه‌های مخالف، کردها، و نیروهای خارجی در آن دخیل شدند.

  • جنگ داخلی سوریه منجر به کشته شدن صدها هزار نفر و آوارگی میلیون‌ها نفر شد و بخش‌های وسیعی از کشور را ویران کرد. این جنگ همچنین به بحران پناهندگان دامن زد و تاثیرات گسترده‌ای بر سیاست جهانی داشت.
  • بسیاری از مناطق شام به ویژه در شمال و شمال شرقی سوریه تحت کنترل گروه‌های مختلف قرار گرفته و همچنان وضعیت بی‌ثباتی در این منطقه ادامه دارد.

۹. فرهنگ و میراث شام

فرهنگ شام همیشه ترکیبی از تأثیرات مختلف بوده است. از دوره‌های باستان تا دوران اسلامی، شام مکانی برای تبادل فرهنگ‌ها و تمدن‌ها بوده است. آثار باستانی زیادی در این منطقه وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به آثار رومی، بیزانسی و اسلامی اشاره کرد. از جمله مهم‌ترین آثار فرهنگی این منطقه می‌توان به شهرهای باستانی پالمیرا، مساجد بزرگ دمشق، و آثار مذهبی مسیحی در سوریه اشاره کرد.

  • زبان و دین در شام نیز متنوع است. عربی زبان اصلی این منطقه است، اما هنوز گویش‌هایی مانند آرامی در برخی نقاط و در میان مسیحیان خاصی حفظ شده است. اسلام، مسیحیت و یهودیت هر سه در این منطقه تاریخ دیرینه‌ای دارند.

جمع‌بندی

شام منطقه‌ای است با تاریخ بسیار غنی و پیچیده که در طول تاریخ شاهد دگرگونی‌ها و تحولات زیادی بوده است. از دوران باستان و فنیقی‌ها تا دوران اسلامی و امویان، از دوران عثمانی تا جنگ‌های معاصر، شام همواره یک کانون فرهنگی، اقتصادی، و سیاسی در خاورمیانه بوده است. امروز نیز، باوجود بحران‌ها و جنگ‌ها، این منطقه همچنان اهمیت ویژه‌ای در سیاست‌ها و تحولات جهانی دارد.

شام دردوران معاویه

شام دوران معاویه، که در تاریخ اسلام به دوران خلافت معاویه بن ابی‌سفیان اشاره دارد، یکی از دوران‌های مهم و پر تنش تاریخ اسلام است. معاویه در سال ۶۶۱ میلادی پس از شهادت امام علی (ع) و پایان جنگ صفین، خلافت را به دست گرفت و بنی‌امیه را به قدرت رساند. او به مدت حدود بیست سال (۶۶۱-۶۸۰ میلادی) بر شام و پس از آن بر تمامی قلمرو خلافت اسلامی حکومت کرد.

ویژگی‌های دوران معاویه در شام:

۱.تثبیت قدرت بنی‌امیه: معاویه به عنوان اولین خلیفه از خاندان بنی‌امیه توانست خلافت اسلامی را از وضعیت بی‌ثباتی پس از قتل عثمان و جنگ‌های داخلی مانند جنگ صفین، به یک نظام نسبی استوار تبدیل کند. او پایه‌گذار حکومت موروثی در اسلام شد، به‌ویژه از طریق انتقال خلافت به پسرش یزید.

۲.ادامه سیاست‌های عثمانی: معاویه به عنوان استاندار شام در دوران عثمان بن عفان، بسیاری از سیاست‌ها و رویکردهای عثمان را ادامه داد، از جمله تمرکز بر تقویت قدرت نظامی و مالی و نیز توجه به شوون دولت.

۳.توسعه و تقویت شام: در دوران حکومت معاویه، شام به یک مرکز مهم اقتصادی و نظامی تبدیل شد. معاویه برای تقویت موقعیت خود در منطقه، به ساخت‌وسازهای عظیم در شام پرداخت و از جمله، شهرهایی مانند دمشق به عنوان مرکز خلافت اسلامی اهمیت یافت.

۴.دوران آرامش نسبی: اگرچه دوران خلافت معاویه به ویژه در اوایل، نسبتاً بدون جنگ‌های داخلی و درگیری‌های بزرگ بود، اما برخی از مخالفان خلافت او (مانند طرفداران اهل بیت و خصوصاً امام حسین (ع)) به مبارزه با حکومت معاویه ادامه دادند. سیاست‌های معاویه در برخورد با مخالفان، به‌ویژه سرکوب کسانی که او را غیر مشروع می‌دانستند، یکی از ویژگی‌های مهم دوران وی بود.

۵.پایان خلافت معاویه و انتقال به یزید: معاویه پس از سال‌ها حکمرانی در ۶۸۰ میلادی درگذشت و خلافت را به پسرش یزید منتقل کرد. این انتقال به‌ویژه پس از واقعه کربلا و شهادت امام حسین (ع) و آغاز شورش‌های مختلف، به نقطه‌نظرهای مختلف تاریخی تبدیل شد.

دوران معاویه در تاریخ اسلامی همواره موضوع بحث‌های مختلفی بوده است، به‌ویژه در میان اهل سنت و شیعه، چرا که بسیاری از وقایع سیاسی و مذهبی مهم در این دوران شکل گرفت.

شام در دوران معاصر

شام در دوران معاصر به ویژه در قرن بیستم و قرن بیست و یکم، شاهد تحولات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پیچیده‌ای بوده است. تاریخ معاصر سوریه (شام) از دوران پایان امپراتوری عثمانی تا امروز، پر از تغییرات و بحران‌هاست که منجر به وضعیت کنونی کشور شده است. در اینجا به برخی از مهم‌ترین تحولات و رویدادهای دوران معاصر سوریه اشاره می‌کنیم:

۱. دوره استعمار و تأسیس دولت سوریه

پس از سقوط امپراتوری عثمانی در پایان جنگ جهانی اول و شکست آن در ۱۹۱۸، سوریه تحت قیمومیت فرانسه قرار گرفت. این دوره، که از ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۶ به طول انجامید، با سرکوب مقاومت‌های مردمی و سرکوب شدید قیام‌ها همراه بود. یکی از مهم‌ترین قیام‌ها، قیام درازمدت مردم سوریه در برابر اشغالگران فرانسوی بود که در نهایت با استقلال سوریه در ۱۹۴۶ پایان یافت.

۲. استقلال و دوره‌های سیاسی ناپایدار

سوریه پس از استقلال، با مشکلات سیاسی زیادی روبه‌رو شد. این کشور شاهد چندین کودتا، تغییرات حکومتی و رژیم‌های سیاسی متفاوت بود. از جمله رویدادهای مهم در این دوران، می‌توان به کودتای ۱۹۴۹ اشاره کرد که در آن رژیم‌های مختلف با هم جایگزین شدند.

۳. ظهور حزب بعث و انقلاب ۱۹۶۳

حزب بعث که ایدئولوژی سوسیالیستی و پان‌عربیستی داشت، در سال ۱۹۶۳ به قدرت رسید. این حزب به ویژه پس از کودتای ۱۹۶۳ که باعث روی کار آمدن نظامی‌های بعثی شد، کنترل سوریه را در دست گرفت. از این زمان، سوریه به یک دولت یک‌حزبی تبدیل شد که تحت نفوذ حزب بعث قرار داشت.

۴. حکومت حافظ اسد

در سال ۱۹۷۰، حافظ اسد، وزیر دفاع وقت، در یک کودتای نظامی قدرت را در دست گرفت. او با استقرار یک رژیم مستبد، سوریه را برای بیش از سه دهه تحت کنترل خود داشت. تحت حکومت اسد، سوریه به یک دولت امنیتی و تک‌حزبی تبدیل شد که در آن، مخالفان سیاسی سرکوب می‌شدند. در این دوران، سوریه با اسرائیل در جنگ‌های مختلفی درگیر شد، از جمله جنگ یوم کیپور (۱۹۷۳) که با شکست سوریه و اسرائیل پایان یافت.

۵. دوران بشار اسد

پس از مرگ حافظ اسد در سال ۲۰۰۰، پسر او بشار اسد به ریاست جمهوری سوریه رسید. بشار اسد در ابتدا وعده اصلاحات و مدرنیزاسیون را داد، اما به‌زودی با بحران‌های سیاسی و اجتماعی روبه‌رو شد. سیاست‌های اقتصادی نئولیبرالی و فساد دولتی باعث نارضایتی‌های گسترده‌ای شد.

۶. جنگ داخلی سوریه (۲۰۱۱ – تا کنون)

یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین تحولات در دوران معاصر سوریه، جنگ داخلی است که از سال ۲۰۱۱ آغاز شد. این جنگ پس از قیام‌های بهار عربی در سوریه شروع شد. اعتراضات مردمی ابتدا با درخواست‌های اصلاحات سیاسی و اقتصادی آغاز شد، اما رژیم بشار اسد با استفاده از نیروهای نظامی و امنیتی به شدت به اعتراضات پاسخ داد. این خشونت‌ها منجر به درگیری‌های مسلحانه بین نیروهای دولتی و گروه‌های مخالف شد و جنگی تمام‌عیار به راه انداخت.

در این جنگ، گروه‌های مختلفی از جمله گروه‌های مسلح مخالف، جبهه‌النصره، داعش، نیروهای کرد و نیروهای دولتی سوریه حضور داشتند. جنگ داخلی سوریه تأثیرات بسیاری بر کشور گذاشت، از جمله نابودی زیرساخت‌ها، آوارگی میلیون‌ها نفر، و کشته شدن صدها هزار نفر.

۷. مداخله بین‌المللی

جنگ سوریه تبدیل به یک میدان جنگ نیابتی شد که قدرت‌های مختلف بین‌المللی در آن دخالت کردند. روسیه از سال ۲۰۱۵ به بعد به حمایت از دولت بشار اسد پرداخت و به نیروهای نظامی سوریه کمک‌های هوایی و زمینی ارائه داد. در مقابل، ایالات متحده و برخی کشورهای اروپایی از گروه‌های مخالف دولت اسد حمایت کردند. همچنین ایران نیز به‌طور مستقیم و غیرمستقیم از دولت سوریه حمایت کرده است.

ترکیه، که ابتدا مخالف حکومت اسد بود، در نهایت به شکل‌های مختلف وارد جنگ داخلی شد و نیروهایی را به مناطق شمالی سوریه فرستاد. حضور نیروهای خارجی در سوریه وضعیت این کشور را پیچیده‌تر کرد.

۸. آثار جنگ و بحران انسانی

جنگ داخلی سوریه آثار و پیامدهای انسانی بسیار وخیمی به‌دنبال داشت. میلیون‌ها نفر از مردم سوریه مجبور به فرار از خانه‌های خود شدند و به کشورهای همسایه مانند لبنان، اردن و ترکیه پناه بردند. همچنین بسیاری از مناطق سوریه به‌طور کامل ویران شدند، و اقتصاد کشور به شدت آسیب دید.

۹. وضعیت قبل ازسقوط بشار

تا سال ۲۰۲۴، با وجود اینکه دولت بشار اسد کنترل بخش‌های زیادی از کشور را به‌دست آورد، اما جنگ هنوز به‌طور کامل پایان نیافته بود و برخی مناطق مانند شمال غربی سوریه تحت کنترل گروه‌های مخالف و نیروهای کرد قرار داشت. وضعیت سیاسی و اقتصادی در سوریه همچنان دشوار است و بسیاری از مردم همچنان با بحران‌های اقتصادی، امنیتی و انسانی مواجه هستند.

 

لینک کوتاه : https://mostajar.com/?p=10693

نوشته های مشابه

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 2در انتظار بررسی : 2انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.