آینده سوریه (که بهطور سنتی بهعنوان “شام” نیز شناخته میشود) با مجموعهای از چالشها و احتمالات پیچیده روبهرو خواهد بود. سقوط اسد منجر به تغییرات عمده در ساختار سیاسی، اجتماعی و امنیتی سوریه شده و بهویژه تأثیرات قابل توجهی بر توازن قدرت در منطقه خواهدداشت. در ادامه، برخی از سناریوهای ممکن برای سوریه پس از سقوط بشار اسد را بررسی میکنیم:
۱٫ جنگ قدرت داخلی و تقسیم کشور
با سقوط رژیم اسد، کشور وارد یک دوره طولانی از بیثباتی شده که در آن گروههای مختلف مسلح و سیاسی برای کنترل قدرت رقابت کنند.
در سالهای اخیر، گروههای مختلف سوری، از جمله نیروهای مخالف، گروههای کرد، نیروهای اسلامگرا و دیگر فِرَق مذهبی و قومی در حال فعالیت در داخل سوریه بودهاند. الان که حکومت مرکزی بهطور کامل فرو پاشید، احتمال تقسیم کشور به مناطق تحت کنترل گروههای مختلف وجود دارد.
- شمال سوریه (کردها): کردهای سوریه که تحت هدایت “نیروهای دموکراتیک سوریه” (SDF) هستند، در شمال شرق کشور (منطقهای که تحت حمایت آمریکا قرار دارد) نفوذ زیادی پیدا کردهاند. با سقوط اسد، این گروهها به تلاشهای خود برای ایجاد خودمختاری بیشتر ادامه می دهند، و حتی امکان اعلام استقلال نیز وجود دارد.
- منطقه غربی (سنتی حمایت از رژیم اسد): مناطق تحت کنترل ارتش سوریه، مانند دمشق، حمص، لاذقیه و طرطوس، که از زمان آغاز جنگ داخلی در دست رژیم باقی مانده بود، ممکن است با سقوط اسد در معرض فشارهای خارجی و داخلی قرار گیرند. در اینجا، ایران و حزبالله لبنان ممکن است تلاش کنند تا نفوذ خود را حفظ کنند و در برخی موارد ممکن است وارد مذاکرات با گروههای مختلف برای تشکیل یک دولت جدید شوند.
۲٫ نفوذ بیشتر ایران و حزبالله
یکی از بزرگترین نگرانیهای اسرائیل و کشورهای غربی از سقوط اسد، افزایش نفوذ ایران و گروههای نیابتی آن (خصوصاً حزبالله لبنان) در سوریه است.
بشار اسد که سقوط کرد و خلاء قدرت بهوجود آمد، از ترس ایران که ممکن است تلاش کند تا حضور خود را در سوریه تقویت کند و از این کشور بهعنوان کریدوری برای انتقال سلاح به حزبالله و دیگر گروههای تحت حمایت خود استفاده کند
و تهدیدی برای امنیت اسرائیل ایجاد کند، پیشدستی کرده و با بمباران ۴۰۰ نقطه اززیر ساخت های نظامی سوریه با کمک آمریکا و حرکت زمینی به سمت دمشق و منطقه ی جولان و قنیطره تلاش دارد دست برتر در سوریه را حفظ کند.
۳٫ دخالت بازیگران خارجی
قدرتهای خارجی مختلفی که در سوریه حضور دارند یا به نوعی درگیر جنگ داخلی سوریه بودهاند، نقش مهمی در تعیین آینده این کشور ایفا می کنند. این بازیگران عبارتند از:
- آمریکا و متحدان غربی: آمریکا ممکن است به حمایت از گروههای مخالف اسد ادامه دهد و تلاش کند تا سوریه را تحت نفوذ خود قرار دهد.
- در این سناریو، احتمالاً آمریکا به دنبال راهحلهای سیاسی برای پایان دادن به جنگ خواهد بود، اما ممکن است در برابر نفوذ ایران و روسیه در سوریه مقاومت کند. هم اکنون به نظر می رسد آمریکا با احتیاط در جهت تثبیت حضور خود ادامه می دهد تا نتوانند نیروهای اشغالگر خودسری کنند و سوریه را در ید قدرت خود نگه دارد.
- روسیه: روسیه، که از سال ۲۰۱۵ بهطور فعال از رژیم اسد حمایت کرده، احتمالاً سعی خواهد کرد تا با سقوط اسد، نقش خود را در آینده سوریه حفظ کند.
- مسکو ممکن است تلاش کند که یک دولت غیر اسدی تشکیل دهد که در آن منافع روسیه همچنان تضمین شود.ا
- کنون نیز با دادن پناهندگی به اسد و خانواده اش و تخلیه ی پادگان های نظامی اش در سوریه احتمالا به دنبال توافق پشت پرده با آمریکا بر سر جنگ اوکراین است.
- ترکیه: ترکیه که مخالف حکومت اسد بود، به تلاشهای خود برای حمایت از مخالفان بشار اسد ادامه می دهد.
- آنکارا همچنین نگران کردها و نفوذ آنها در سوریه است و ممکن است تلاش کند تا از طریق ایجاد یک «منطقه امن» در شمال سوریه، مانع از گسترش استقلال کردها شود.
- هم اکنون نیز با کمک آمریکا و مشارکت پشت پرده صهیونیست ها نیروهاو تجهیزات سنگین نظامی خود را از شمال سوریه وارد ساخته و بعید نیست که در صدد تجزیه این کشور باشد . بنا به وعده هایی که آمریکا به او داده است.
- اسرائیل از منظر ژئوپولیتیکی و امنیتی به سوریه و وضعیت این کشور در منطقه توجه ویژهای دارد. بهطور خاص، چند عامل اصلی باعث میشود که اسرائیل به طور مستمر وضعیت سوریه را دنبال کرده و در برخی موارد نگرانیهایی در مورد این کشور داشته باشد:
۱. مرزهای مشترک و تهدیدات امنیتی
اسرائیل و سوریه مرز مشترکی دارند که از دیرباز یکی از مرزهای حساس و درگیر در تنشهای نظامی بوده است. در طول تاریخ، چندین جنگ بین این دو کشور، از جمله جنگهای ۱۹۴۸، ۱۹۵۶، ۱۹۶۷ (جنگ شش روزه) و ۱۹۷۳ (جنگ یوم کیپور) رخ داده است. در جنگ ۱۹۶۷، اسرائیل هضبه جولان سوریه را اشغال کرد و این منطقه همچنان نقطهای حساس در روابط اسرائیل و سوریه باقی مانده است.
اسرائیل به شدت نگران این است که گروههای مسلح تحت حمایت ایران یا حزبالله در خاک سوریه مستقر شوند و تهدیداتی برای امنیت آن کشور ایجاد کنند. به همین دلیل، اسرائیل در سالهای اخیر به صورت غیررسمی و در قالب حملات هوایی، تلاش کرده است تا تأسیسات نظامی ایران و گروههای تحت حمایت این کشور را در سوریه هدف قرار دهد. هم اکنون نیز نیروی هوایی و ذریایی سوریه را کلا نابود کرد.
۲. نفوذ ایران در سوریه
یکی از مهمترین نگرانیهای اسرائیل، گسترش نفوذ ایران در سوریه است. ایران از سالها قبل با حمایت از دولت بشار اسد در جنگ داخلی سوریه، حضور نظامی خود را در این کشور تقویت کرده بود.
- این حضور به ویژه از آن جهت برای اسرائیل نگرانکننده است که ایران به دنبال ایجاد «پل زمینی» از تهران به بیروت (مرکز حزبالله) از طریق عراق و سوریه است. اسرائیل میترسد که این نفوذ بهویژه از طریق استقرار پایگاههای نظامی ایران یا نیروهای نیابتی، تهدیدی برای امنیت خود بهویژه در مرز شمالی (جولان) ایجاد کند.
۳. هضبه جولان
هضبه جولان که در سال ۱۹۶۷ توسط اسرائیل از سوریه اشغال شد، یکی از نقاط مورد مناقشه میان دو کشور است.
- اسرائیل این منطقه را در سال ۱۹۸۱ ضمیمه خاک خود کرد، اما جامعه جهانی همچنان آن را بهعنوان سرزمین سوریه میشناسد.
- اهمیت استراتژیک هضبه جولان به دلیل موقعیت جغرافیایی و چشمانداز نظامی آن بسیار بالاست. از آنجا که این منطقه بر بخشهایی از سوریه و شمال اسرائیل اشراف دارد، برای اسرائیل حفظ کنترل بر آن اهمیت زیادی دارد. به همین دلیل بلافاصله که بشار سقوط کرد بقیه جولان را نیز به اشغال خود درآورد.
شعارهای دولتهای سوریه در مورد اسرائیل
اگرچه جنگ داخلی سوریه توجه بسیاری از منابع و قدرتها را به خود جلب کرده است، اما دولت سوریه در گذشته سیاستهای ضد اسرائیلی را بهویژه در سطح rhetoric ادامه داده است. دولت سوریه در دوران جنگ داخلی خود از حمایتهای ایران و حزبالله برخوردار بوده که برخی از این گروهها مستقیماً علیه اسرائیل فعالیت میکنند.
احتمال تغییرات ژئوپولیتیکی در سوریه
اسرائیل نگرانیهایی نیز داشت که تغییرات سیاسی و نظامی در سوریه، مانند پایان جنگ داخلی یا تغییرات در توازن قدرت داخلی، ممکن است شرایط جدیدی را برای این کشور ایجاد کند. بهویژه، اگر سوریه مجدداً قدرت خود را بازیابد و بهطور مستقیم با اسرائیل مواجه شود، این میتواند تهدیدات جدیدی به همراه داشته باشد.
۴. بحران انسانی و مهاجرت
سقوط اسد بحران انسانی در سوریه را تشدید کرده. جنگ داخلی در سوریه از سال ۲۰۱۱ تاکنون میلیونها نفر را آواره کرده و بسیاری از آنها به کشورهای همسایه و حتی اروپا مهاجرت کردهاند. فروپاشی دولت اسد، جنگ داخلی را شدیدتر نموده و تعداد بیشتری از مردم مجبور به فرار از کشور خواهندشد. این امر میتواند فشارهای جدیدی بر کشورهای میزبان مانند ترکیه، لبنان و اردن وارد کند.
۵. مذاکرات سیاسی و انتقال قدرت
احتمالاً جامعه بینالمللی و بازیگران مختلف تلاش خواهند کرد که روند انتقال سیاسی به سمت یک راهحل مسالمتآمیز پیش ببرند تا ضمن حفظ امنیت رژیم کودک کش اسرائیل بستر جدیدی را فراهم کنند تا در این صورت، مذاکرات برای تشکیل یک دولت موقت یا انتقال قدرت به گروههای میانهرو آغاز شود. این فرآیند بهطور طبیعی پیچیده خواهد بود، زیرا تنشها میان گروههای مختلف مذهبی، قومی و سیاسی در سوریه بسیار بالا است.
هم اکنون به جهت شناخت بیشتر این منطقه بد نیست سیر کوتاهی از مسائل تاریخی و تحولات شام را مورد اشاره قرار دهیم.