فتنه علیه سوریه

پايگاه اينترنتي نيلكا كه به سازمان هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي نزديك است با انتشار گزارشي مبسوط، جزئيات يك طرح محرمانه براي براندازي دولت بشار اسد در سوريه را افشا كرد.
پايگاه نيلكا نوشته است كه بندربن سلطان و جفري فيلتمن با همكاري هم طرحي براي ساقط كردن اسد تهيه كرده اند. اين طرح در سال ۲۰۰۸ با دو ميليارد هزينه تهيه شده و كاملاً با تحولات سوريه انطباق دارد.
نيلكا مي نويسد: در اين طرح از نظر راهبردي به سوءاستفاده از تمايل قانوني مردم براي آزادي و تبديل تمايلات آنها به انقلاب عليه نظام از طريق متقاعد كردن آنها به بسته بودن راه اصلاح از داخل نظام و ضرورت انقلاب فراگير و همچنين استفاده از عبارات جذاب و مورد توافق مردم تكيه شده است. از نظر تاكتيكي اين طرح سوريه را به ۳ منطقه (شهرهاي بزرگ، شهرهاي كوچك و روستاها) تقسيم و ۵ باند ايجادكرده است.
باند نخست كه محرك اصلي است از جوانان تحصيل كرده و بيكار تشكيل شده كه به صورت غيرمستقيم به صحنه كشانده مي شوند.
باند اراذل و اوباش از قانون شكنان و افراد داراي جرائم سنگيني تشكيل مي شود كه از مناطق دور دست به مناطق درگيري آورده مي شوند و ترجيحاً افراد غيرسوري هستند.
باند فرقه گرايان كه از جوانان زير ۲۲ سال كه داراي تحصيلات كمتري هستند تشكيل شده و باند اصحاب رسانه كه از رهبران نهادهاي جامعه مدني كه توسط اروپا و نه آمريكا تامين مالي مي شوند تشكيل شده است.
باند سرمايه داران كه از تاجران و صاحبان شركت ها، بانك و مراكز تجاري فقط در دمشق حلب و حمص تشكيل شده است.
در اين طرح درباره شيوه استفاده از اين گروه ها و برقراري ارتباط بين آنها آمده است: از آرمان و بلندپروازي جوانان در باند نخست با عبارت هاي جذاب سوءاستفاده مي شود مانند:
– بايد راي داشته باشي، ايجاد تغيير فقط با زور امكانپذير است، آينده در دست توست، علت اين وضع سكوت توست.
از توانايي هاي باند اوباش به روش هاي زير استفاده مي شود:
آموزش قتل حرفه اي مانند تيراندازي از راه دور و قتل در كمال خونسردي، آموزش به آتش كشيدن ساختمان هاي دولتي با سرعت و با استفاده از مواد با قابليت اشتعال بالا، آموزش نفوذ به زندان ها ومراكز پليس و ساختمان هاي امنيتي، باند فرقه گرايان بايد از روش هاي زير موردسوء استفاده قرار گيرد تحريك احساسات آنها براي حمايت يا مخالفت با رئيس جمهور از طريق زور، تاكيد بر اينكه طائفه هاي آنها در شرايط تهديد قرار دارند، جا انداختن مفاهيم استفاده بيش از حد از زور عليه ديگران، متقاعد كردن آنها به اينكه هر كسي كه در هر چيزي با آنها مخالفت كند خائن است، سوءاستفاده از سن و سال كم آنها و كمبود دانش و اطلاعات و رساندن آنها به مرحله آمادگي براي هر كاري،از توانايي رسانه ها براي تأثيرگذاري بر افكارعمومي به روش هاي زير استفاده مي شود: فراهم كردن امكان ارتباط آنها با تلفن هاي ماهواره اي كه نمي توان آنها را زير نظر گرفت يا قطع كرد، معرفي آنها به عنوان افرادي ميهن پرست كه با نظام مخالف نيستند و فقط خواستار جامعه مدني هستند، تهيه تيم هاي آموزش ديده و آشنا با فناوري هاي اطلاع رساني جديد روي اينترنت براي ارتباط با مردم،برگزاري نشست هاي دوره اي و يكسان سازي نظرات آنها طوري كه با هم اختلاف نداشته باشند.
از باند پنجم به عنوان باند سرمايه با استفاده از نگراني آنها نسبت به مال و ثروتشان به شيوه هاي زير استفاده شود:
برقرار كردن ارتباط تاجران با مسئولان تجاري سفارتخانه هاي غربي تحت پوشش روابط تجاري، برگزاري مراسم با حضور مسئولان تجاري و تنظيم قرارداد ميان آنها و كشورهاي خليج فارس، نفوذ به زندگي خصوصي آنها و كسب اطلاعات براي باج خواهي و زورگيري، تحريك آنها با برگزاري نشست هايي عليه نظام حاكم و ايجاد افكاري در آنها در اين باره كه اين كشور كشور شماست اما ديگران بر شما حكومت مي كنند. اسد با گرفتن ماليات از شما دزدي مي كند ثروت هاي شما در خطر است و بايد به خارج از سوريه منتقل شود. زيرا نظام فرو خواهد پاشيد و ما كاري مي كنيم كه شما بعد از فروپاشي آن بر كشور حكومت كنيد. اين طرح در مرحله اجرايي شامل چند سناريو است كه جزئيات دقيق نحوه آغاز و انجام فعاليت ها را معين مي كند.
مراحل اجرايي چنين است:
۱- باند «محرك و اوليه»: اگر شخصي مورد هدف قرار گرفت مقادير كمي پول در اختيار او قرار مي گيرد. يك خودروي اجاره اي، يك تلفن همراه و اينترنت در اختيار او قرار داده مي شود و از او خواسته مي شود به دنبال افراد ديگري مشابه خود باشد و اين اقدامات براي آنها نيز تكرار مي شود. وقتي تعداد جوانان در شهرهاي بزرگ به ۵۰۰۰ نفر در شهرهاي كوچك به ۱۵۰۰ نفر و در روستاهاي بزرگ به حدود ۵۰۰ نفر رسيد آنها شروع به اعلام تمايل خود براي آغاز اصلاحات مي كنند. در اين مرحله بايد از گفتن هر سخني كه تعرض به هر يك از طرف ها باشد خودداري كرد.
۲- حركت در خيابان در ميان جمع هايي مانند بازارهاي شلوغ و مساجد بعد از نماز و كوچه تنگ و تقسيم گروه به ۳ دسته شعاردهندگان، تصويربرداران و مخفي شدگان صورت مي گيرد. 
شعاردهندگان در مركز تجمع مي كنند و شروع به فرياد زدن مي كنند، افرادي كه در گوشه و كنار مخفي شده بودند در اطراف آنها جمع مي شوند و عكاسان يا تصويربرداران هم در كنار آنها قرار مي گيرند اگر كسي تلاش كرد شعاردهندگان را متوقف كند كساني كه مخفي شده اند از آنها دفاع مي كنند و مي گويند برادر بگذار حرفش را بزند و اگر كسي براي متفرق كردن آنها تلاش نكرد افرادي كه مخفي شده بودند شروع به زدن آنها و مخفي كردنشان مي كنند. در هر دو حالت موضوعي بسيار خوب و مناسب براي رسانه ها ايجاد مي شود.
به طور كلي بايد مسئولان را به سمت شكنجه و توسل به زور و خشونت سوق دهيم مسئولان نيز دور راه دارند يا دخالت مي كنند يا نمي كنند.
اگر دخالت نكنند شمار افراد علاقمند به حضور در اعتراضات زياد مي شود زيرا خواسته هايي كه جوانان مطرح مي كنند با حمايت و تاييد شمار بيشتري از جوانان مواجه مي شود اما هيچ يك از افراد جديدي كه به اين گروه مي پيوندند نبايد درباره آن چيزي بدانند.
۳- در صورت دخالت مسئولان و بازداشت يكي از اعضاي شبكه بايد در برابر مسئولان خويشتن دار باشد فورا عقب نشيني كند و بدون اينكه كاري انجام دهد كه آنها به رفتارش شك كنند فورا به خانه برگردد و در همين مرحله باقي بماند تا نوبت به مرحله بعد برسد. در اين مدت حمايت مالي از او همچنان ادامه خواهد داشت.
– اگر مسئولان وارد عمل شوند و يكي از افراد خارج از باند را شناسايي كنند بايد از اين مسئله نهايت استفاده را كرد، خواستار آزادي او شد و اگر نيروهاي امنيتي وي را شكنجه دهند كه بسيار بهتر است زيرا ترويج عبارتي مانند شكنجه و آزار و اذيت مردم و ربط دادن آنها به نظام در تحريك احساسات مردم موثر است.
– وقتي حركت در خيابان شروع مي شود بايد به سرعت مردم را تحريك كرد و خواسته هاي آنها را به سطحي بالاتر مانند سرنگوني نظام ارتقا داد. در اين باره بايد اقدامات زير انجام شود:
۴- وارد كردن باند دوم يعني اراذل و اوباش به صحنه براي حمله به تظاهركنندگان و نيروهاي امنيتي جزء ضروري طرح است.
۵- بايد از رويدادهايي كه احساسات ديني و اجتماعي را تحريك مي كند مانند حمله به زنان كه ترجيحا محجبه يا نقاب دار باشند عكس گرفت يا فيلمبرداري كرد بويژه هنگامي كه اين كار با اقدام تظاهركنندگان در سر دادن شعار در حمايت از آنها همراه مي شود.
اگر نيروهاي امنيتي به آنها حمله كنند بسيار عالي است و اگر غيرنظامي ها به آنها حمله كنند بايد از واژه نيروهاي امنيتي يا لباس شخصي استفاده نمود. اگر هيچ كس به آنها حمله نكرد يكي از افراد اين باند خود اقدام به حمله به آنها مي كند حتي اگر جراحت هاي سطحي را به دنبال داشته باشد. تصويري كه تهيه مي شود نبايد بيش از ۲۰ثانيه باشد و تهيه فيلم بايد از فاصله بسيار نزديك انجام شود.
۶- استفاده از عامل خون به دليل اثرگذاري بالاي آن روي مردم اهميت زيادي دارد. كشتن يكي از تظاهركنندگان خارج از باند كه ترجيحا از خانواده بزرگ و معروفي باشد كه روابط اجتماعي گسترده اي دارد خيلي عالي است. قتل اين افراد بايد توسط تك تيرانداز باشد و از همان گلوله هايي استفاده شود كه نيروهاي امنيتي و پليس از آن استفاده مي كنند.
۷- بايد اموال بازرگاناني كه قبلا اقداماتي تحريك آميز عليه آنها انجام شده به آتش كشيده شود.
۸- تحريك طرفداران اسد و سوق دادن آنها به بحث و جدل با ديگران خصوصا اسلام گرايان، متهم كردن آنها به وابستگي به سازمان اطلاعات لازم است.
۹- بايد از طريق آشوب و تخريب هرگونه تلاشي از جانب نظام براي ارائه يك راه حل سياسي را به بن بست كشاند.
۱۰- باند رسانه در اينجا بايد وارد شود و چند كار بكند؛ اول ارتباط دادن همه چيز به اسد به عنوان راس سيستم، وانمود كردن اينكه اين حوادث تداوم روندهاي گذشته است. كم ارزش جلوه دادن اقدامات اسد و مطرح كردن ضعف هاي تاريخي و نوشتن آن به پاي او. اسد خيلي محبوب است ولي اين محبوبيت را از طريق تحريك هواداران او به خشونت عليه معترضان بايد به نقطه ضعف بدل نمود.
۱۱-فرقه گرايان بايد اين كارها را بكنند:
– تشويق هر فرقه به انجام جنايت عليه فرقه مذهبي رقيب و انتشار عكس و فيلم آن در اسرع وقت. اينها بايد دور از پايتخت باشد و در ابتدا نبايد خونريزي زيادي بشود.
– اين جنايات بايد به حكومت نسبت داده باشد و تصاوير طوري باشد كه مردم براي فهم آن نيازي به دانستن زبان عربي نداشته باشند. به اين ترتيب تمام كشور در منازعات فرقه اي غرق مي شود و حكومت كاملا در بن بست مي ماند و امنيت پايتخت را از ياد مي برد.
در اين حالت دستگاه نظامي و امنيتي فرو مي پاشد و راس نظام به عنوان عامل همه مشكلات معرفي مي شود و در اينجا نوبت به سرمايه داران مي رسد.
آنها بايد با سران نظام وارد معامله شده، آنها را بخرند، با ديگر تجار وارد مذاكره شده با تهديد به مصادره اموال يا افشاگري اخلاقي آنها را همراه نمايند و در نهايت بايد شوراي ملي تشكيل بدهند كه غرب آن را به رسميت بشناسد.