دشمنان بررسي اين مسئله که پيشينه و سابقه تاريخي هجوم فرهنگي از کجا آغاز گشته است در کتب و اسناد تاريخي کاري وقت گير و زمان بر است ولي در قرآن کريم اين مسئله بيان گشته است. در سوره انعام آيه ۱۱۲ آمده است: “و کذلک جعلنا لکلّ نبيٍّ عدوّاً شياطين الانس و الجنّ”. خداي متعال در کيفيت تشکل جوامع و قشربندي و وجود عوامل حق و باطل در جامعه مي‌فرمايد که ما هميشه در جوامع انساني يک گروه از انبياي حق‌پرستان و مصلحان آنها را قرار داده‌ايم و بر اساس يک تدبير تکويني الهي، عده اي از شياطين در مقابل آنها صف آرايي کرده اند، نه تنها شياطين جني يعني ابليس ها بلکه حتي شيطان هاي انسي.
خود نيز مي‌فرمايد: “شياطين الانس و الجن” انبيا و يارانشان از خدا الهام مي گيرند و هدفشان هم هدفي الهي است: رشد دادن جامعه و رساندن آن به کمال انساني. هدف از آفرينش انسان اين است که با اختيار خود راهي را انتخاب کند و چون انسان بايد رشد اختياري پيدا کند هميشه بايد دو راه در مقابل او باشد تا يکي را انتخاب کند. اگر خداوند متعال فقط انبيا را مي‌فرستاد بعد ايمان تقويت مي شد و بر کفر برتري پيدا مي‌کرد. اگر هم آنها را نمي فرستاد عامل کفر برتري مي يافت و توازن بر هم مي خورد. همواره در تاريخ دو گروه حق و باطل وجود داشته است. در آيه شريفه اي که ذکر شد، به نوع فعاليت شياطين و اصلي ترين کاري که انجام مي دهند اشاره شده است بيان آن مسائل توسط قرآن براي هدايت ماست تا بدانيم که چه دشمناني در کمين ما هستند و بدانيم که چگونه در مقابل آن ها موضع گيري کنيم. شياطين انس در مقابل انبياء به دشمني بر خاسته اند، وسيله کارشان به تعبير قرآن “يوحي بعضهم الي بعضٍ زخرف القول غروراً” است؛ يعني با حرف ها و سخنان زيبا و فريبنده به يکديگر الهام مي کنند.
استفاده از سخن زيبا و خوش ظاهر اما بي باطن و بي مغز کار شياطين است.به عنوان جمله اي معترضه خداوند در انتهاي اين آيه مي فرمايد: “و لو شاء ربّک ما فعلوه فذرهم و ما يفترون”. اين جزو تدبير تکويني الهي است که در طول تاريخ دو دسته حق و باطل به وجود مي آيند. هدف شياطين از اعمال روش هاي گوناگون براي جلب طرفداران خود اين است که آن دسته از مردمي را هنوز به آخرت ايمان ندارند و يا به صورت کامل ايمان نياورده اند؛ بفريبند. اما کساني که داراي ايمان هستند و به ماوراي اين عالم اعتقاد دارند گول وسوسه ها و تبليغات شياطين انسان نما را نمي خورند. به طور کلي در طول تاريخ شياطين جن و انسان در کمين هستند تا با ترفندها و دسيسه هاي گوناگون افراد سست ايمان را به دام بيندازند. آنها در اين مسير از برنامه ها، وعده‌ها و تبليغات گسترده استفاده مي کنند، چنان که در زمان آغاز بعثت پيامبر(ص)، مشرکان از ترفندها، وعده و وعيد و روش هاي تبليغي و تهديدي جهت به دام انداختن مردم و جلوگيري از ايمان آوردن آنها به خداوند و پيامبر (ص) استفاده کردند و در اين مسير افراد مومن و سست ايمان از يکديگر متمايز گشته اند. در جهان امروز نيز دشمنان اسلام و مستکبران جهاني از تبليغات و برنامه هاي گسترده جهت تضعيف و شکست اجتماع مسلمانان استفاده مي نمايند و با تهاجم فرهنگي سعي در تضعيف عرصه هاي اقتصادي، صنعتي، نظامي و اجتماعي مسلمانان دارند. پس پاسخ اين سوال که هجوم فرهنگي از چه زماني شروع شده است اين است که از ابتداي تاريخ زندگي اجتماعي انسان همه افراد بشر در گروه حق و باطل قرار داشته اند و از همان ابتدا هم تهاجم فرهنگي وجود داشته است.از سوي ديگر در تعاليم و آموزه هاي ديني به حفظ فرهنگ معنوي و ديني و عملي کردن آن در جامعه توصيه و سفارشات فراواني شده است. مسلمانان بايد از اختلاط فرهنگ غني اسلام با فرهنگ دشمنان و کفار پرهيز کرده و سعي در حفظ و نگهداري آن نمايند. قابل تامل است که خداوند نمي فرمايد کار شياطين، جن و انس آن است که حق ديگران را تضعيف کنند، ظلم نمايند يا قتل و غارت کنند، بلکه کار شياطين را هجوم فرهنگي قلمداد مي کند.
آنان فکر و انديشه را عوض مي کنند تا نگذارند ايمان به آخرت، بينش معنوي، ارزش هاي والا و فوق مادي براي انسان ها مطرح شود. آنها تمام فعاليت هاي خود را متوجه اين مسئله ساخته اند، چون اگر تهاجم فرهنگي واقع شد در ساير قسمت ها نيز به پيروزي رسيده‌اند آنچه در مقابل مفاسد، اشتباهات و سوء استفاده هاي مستکبران مانند سدي ايستاده است افکار و اعتقادات صحيح و باورهاي اصيل است. با وجود اينهاست که آنان نمي‌توانند به اهداف خود نايل شوند. از اين رو تلاش مي کنند که اين دژ محکم را تسخير کنند. پس اصلي ترين کاري که دشمنان انبياء در سطح اجتماعي انجام مي دهند، تاثير گذاردن بر انديشه هاست.مظاهر هجوم فرهنگي در هر زماني متناسب با وضعيت همان زمان خواهد بود. البته گذشته ها براي ما مطرح نيست.
آنچه براي ما مطرح مي باشد اين است که بدانيم مظاهر هجوم فرهنگي در جامعه ما و در وضعيتي که اکنون در آن زندگي مي‌کنيم چيست. محورهاي اصلي بحث در سه بخش خلاصه مي شود: بينش ها و باورها؛ گرايش ها؛ رفتارها و کردارها.در بخش باورها، دشمنان سعي مي کنند که بينش ما را نسبت به هستي و انسان تغيير دهند. اگر دشمنان بخواهند اعتقاد ما را نسبت به خدا، آغاز و انجام جهان، معنويات، روح، فرشته، وحي، حساب و کتاب عوض کنند اول تلاش مي کنند که اين مسائل را افسانه، خيالبافي و خرافه معرفي نمايند؛ مثلاً مي گويند واقع بين باش، درست و منطقي فکر کن، اين حرف ها ايده آليستي است، ماوراي طبيعت نامحسوس است، اين مسائل خيالبافي است، اگر به صورت محيطي بر اين مسائل کار شود متاسفانه مي تواند بر جوانان اثر بسياري داشته باشد.
آنچه براي ما مطرح مي باشد اين است که بدانيم مظاهر هجوم فرهنگي در جامعه ما و در وضعيتي که اکنون در آن زندگي مي‌کنيم چيست. محورهاي اصلي بحث در سه بخش خلاصه مي شود: بينش ها و باورها؛ گرايش ها؛ رفتارها و کردارها.در بخش باورها، دشمنان سعي مي کنند که بينش ما را نسبت به هستي و انسان تغيير دهند. اگر دشمنان بخواهند اعتقاد ما را نسبت به خدا، آغاز و انجام جهان، معنويات، روح، فرشته، وحي، حساب و کتاب عوض کنند اول تلاش مي کنند که اين مسائل را افسانه، خيالبافي و خرافه معرفي نمايند؛ مثلاً مي گويند واقع بين باش، درست و منطقي فکر کن، اين حرف ها ايده آليستي است، ماوراي طبيعت نامحسوس است، اين مسائل خيالبافي است، اگر به صورت محيطي بر اين مسائل کار شود متاسفانه مي تواند بر جوانان اثر بسياري داشته باشد.
به کسي که ارتباط قلبي و معنوي درستي با ماوراي اين عالم پيدا نکرده است تلقين مي کنند که همه اين حرف ها خيالات است؛ عده اي نشسته اند و اين مسائل را براي خود بافته اند؛ اصلاً آدميزاد نمي تواند اعتقاد جزمي پيدا کند، به هيچ چيز نمي توان يقين پيدا کرد، در فرهنگ غربي “دگماتيست” يعني کسي که بر اعتقادات جزمي تکيه دارد و حاضر نيست از آنها دست بردارد مانند يک فحش است، اما قرآن در توصيف پرهيزکاران مي فرمايد: “و بالاخره هم يوقنون”. وقتي هم مي خواهند مردمي را مورد مذمت خود قرار دهد مي فرمايد: “بل هم في شکّ” در شک و سرگرداني به سر مي برند. “بل هم منها عمون”.
mostajar
