در روز اول مارس سال ۱۹۲۲ میلادی، در شهر قدس، در فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا (Mandatory Palestine) به دنیا آمد. اسحاق رابین در سن ۱۹ سالگی به هاگانا (سازمان شبهنظامی مخفی یهودی با عقاید صهیونیسم، در فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا که عملیاتهای تروریستی انجام میداد) پیوست و تحت امر موشه دایان قرار گرفت.
️اکتبر سال ۱۹۴۵، اسحق رابین که فرماندهی گروهی از نیروهای واحدی نظامی بهنام پالماخ (زیرمجموعه هاگانا) را برعهده داشت، به کمپ نگهداری از مهاجرین غیرقانونی یهودی در عتلیت (۲۰ کیلومتری جنوب حیفای امروزی) حمله کرد.
این کمپها را انگلیسیها ساخته بودند و در آنها مهاجرین غیرقانونی یهودی را نگهداری میکردند.
در این حمله، او موفق شد ۲۰۸ مهاجر یهودی را فراری دهد.
️گروه هاگانا از سال ۱۹۴۴ تا ۱۹۴۸، تعداد زیادی عملیات خرابکاری در فلسطین بریتانیا انجام داد؛ از منفجرکردن خطوط راهآهن و قطارها تا حملات به نیروهای امنیتی انگلیسی، گروگانگیری و… .
انگلیسیها که از اقدامات نظامی و خرابکاریهای هاگانا بهسطوح آمده بودند، در عمیاتی به نام آگاتا در روز شنبه، ۲۹ اُم ژوئن ۱۹۴۶، به مقرهای مخفی سازمان هاگانا هجوم برده و سران آن را دستگیر کردند. صهیونیستها از این روز بهنام شنبه سیاه یاد میکنند.
️در عملیات آگاتا، انگلیسیها به ۲۷ نقطه تجمع یهودیان هجوم برده و ۲۷۱۸ نفر را دستگیر کردند.
در این عملیات، حجم زیادی تسلیحات نیز کشف و ضبط شد. در میان دستگیرشدگان، اعضای ارشد هاگانا و بهویژه مسلحین واحد پالماخ حضور داشتند.
️پساز تشکیل دولت اسرائیل در سال ۱۹۴۸، رابین بلافاصله به ارتش پیوست.
وی در سرکوب دیگر سازمانهای تروریستی صهیونیست، مانند ایرگون در سال ۱۹۴۸ نیز شرکت داشت تا اتحاد سازمانهای یهودی مختلف شکل گرفت. سپس در جنگ اول اعراب و اسرائیل در ۱۹۴۸ نیز حضور فعال داشت.
️در جنگ سال ۱۹۴۸ با اعراب او بهعنوان جانشین ایگال آلون، در عملیات دنی (Operation Dany)، شهرهای لَدّ و رمله را تسخیر کرد و دستور اخراج جمعیت عرب این دو شهر را صادر نمود.
این اولین جنگی بود که اسرائیلیها در برابر اعراب پیروز شدند.
رابین در سال ۱۹۴۸ میلادی و در گرماگرم
جنگ استقلال اسرائیل با یک زن
یهودیالاصل آلمانی که به تنهایی به
اسقاطیل مهاجرت کرده بود به نام لی رابین (نام پیش از ازدواج: Schlossberg) ازدواج کرد. در آنزمان لی خبرنگار یک روزنامه محلی اسرائیلی به نام پالماخ بود.
آنها در طول زندگی مشترکشان دارای دو فرزند به نامهای دالیا و یووال شدند. پس از ترور اسحاق رابین، دخترش دالیا وارد زندگی سیاسی شد و در سال ۲۰۰۱ میلادی به مقام قائم مقامی
وزارت دفاع اسرائیل منصوب شد.
️از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹، اسحاق رابین مسئولیت فرماندهی شمالی نیروی زمینی رژیمصهیونیستی را برعهده داشت.
در سال ۱۹۶۴، رابین توسط لوی اشکول، نخستوزیر وقت اسرائیل که به او بسیار اعتماد داشت، بهعنوان فرمانده کل نیروهای مسلح اسرائیل برگزیده شد.
️در جنگ ۶ روزه اعراب با اسرائیل در سال ۱۹۶۷، صهیونیستها تحت فرماندهی رابین توانستند سوریه، مصر و اردن را شکست داده و قسمت شهر قدیم قدس (بخشی از بیتالمقدس که اماکن مقدس بسیاری برای یهودیان، مسیحیان، ارمنیها و مسلمانان دارد) را تسخیر کردند.
رابین جزو اولین صهیونیستهایی بود که پساز تسخیر شهر قدیم وارد آن شده و سخنرانی کرد.
️ آقای نخستوزیر
️رابین در حوزه نظامی آن قدر از خود توانایی نشان داد که در ۴۰ سالگی، به بالاترین درجه نظامی ارتش اسرائیل دست یافت.
وی پس از جنگ ۶ روزه ۱۹۶۷، از سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۳ سفیر اسرائیل در ایالات متحده آمریکا بود. بالاخره در سال ۱۹۷۴، اسحاق رابین، برای بار اول بهعنوان نخستوزیر رژیمصهیونیستی، از حزب کارگر انتخاب شد.
️با پیروزی حزب لیکود در انتخابات ۱۹۷۷، رابین از نخستوزیری کنار رفت و تا سال ۱۹۸۴ عضو مجلس کنست رژیمصهیونیستی بود. رابین از ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۰ نیز مسئولیت وزارت دفاع رژیم را برعهده داشت تا در سال ۱۹۹۲، دوباره بهعنوان نخستوزیر برگزیده شد.
انتفاضه اول
️رابین که انتفاضه اول مردم فلسطین، که به انتفاضه سنگ مشهور شد را دیده بود؛ دریافته بود که همیشه نمیشود با سرکوب و قدرت نظامی کار را به پیش برد. انتفاضه اول، در اواخر سال ۱۹۸۷ میلادی شروع شد و تا سال ۱۹۹۱ و کنفرانس مادرید، داغ بود.
️با آغاز دوره نخستوزیری دوم رابین در سال ۱۹۹۲، برخی طرفهای فلسطینی مانند جنبش فتح به ریاست یاسر عرفات، پساز دیدن توافقات پیدرپی کشورهای عربی همسایه فلسطین با اسرائیل؛ از مقاومت ناامید شده و تصمیم بر سازش گرفتند، و این شد پایه تشکیل پیمان اُسلو. ️روز دوشنبه، ۱۳ اُم سپتامبر ۱۹۹۳، تاریخ شاهد صحنه عجیبی بود. یکرهبر فلسطینی دست نخستوزیر اسرائیل را به گرمی و با لبخندی به پهنای صورت میفشرد.
پیمان اسلو
در این روز، پیمان اسلو در زمین چمن کاخ سفید، با حضور بیل کلینتون، رئیسجمهور وقت آمریکا، توسط یاسر عرفات و اسحاق رابین امضا شد.
در این پیمان، طرف فلسطینی حکومت اسرائیل را بهرسمیت شناخت و طرف اسرائیلی نیز حکومت خودگردان فلسطین را بر کرانه باختری و غزه قبول کرد.
️ قاتل، صلح نوبل و قتل
️پیمان اسلو آنقدر مهم شد که جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۹۴، بهشکل مشترک به یاسر عرفات، شیمون پرز (وزیر خارجه وقت اسرائیل) و اسحاق رابین اهدا شد.
بر اساس این پیمان، در مرحله اول تنها ۱۸ درصد مساحت کرانه باختری بهعلاوه نوار غزه بهشکل کامل در اختیار تشکیلات خودگردان فلسطین قرار میگرفت؛ همچنین صهیونیستها متعهد شدند غصب زمینها و هرگونه شهرکسازی برای یهودیان را در کرانه باختری رود اردن و نوار غزه متوقف کنند. ️پیمان اسلو، آتش انتفاضه فلسطینیها را کاملا خاموش کرد، اما آتش دیگری افروخته شد.
اینبار صهیونیستها در سراسر سرزمینهای اشغالی به خیابان ها ریخته و به پیمانی که فلسطین را بهرسمیت شناخته بود اعتراض میکردند! اما در کل، اوضاع بر وفق مراد رابین بود.
فلسطینیها سرگرم بازیهای سیاسی تشکیل دولت و انتخابات مجلسشان بودند.
برخلاف مفاد پیمان اسلو، شهرکسازیها هنوز ادامه داشت و رهبران سایر گروههای مقاومت، بهجز جنبش فتح یاسر عرفات، دستگیر و ترور میشدند.
️روز شنبه، ۴ نوامبر ۱۹۹۵، حدودا ۳ سال پساز امضای پیمان اسلو، یکگردهمایی برای گرامیداشت پیمان صلح با فلسطینیان در میدانی در تلآویو برگزار شد. رابین سخنران اصلی مراسم بود.
پساز سخنرانی، وی بهسمت خودرو حاملش حرکت کرد. در این حین، مرد جوانی از میان جمعیت حاضر به خودرو رابین نزدیک شد، تپانچه برتا ۸۴F را بهسمت رابین گرفت و دو تیر بهسمت او شلیک کرد.۲۸ اکتبر ۱۹۹۵ (۲۶ آبان ۱۳۷۴) آنگاه که ژنرال «اسحاق رابین» پس از پایان مراسم سخنرانی خود در معیت تیم محافظین خویش به سوی اتومبیل خود در حال حرکت بود، جوانی بیست و اندی ساله نزدیک وی شد، ناگاه سلاح کمری اسرائیلیاش را از زیر پیراهنش کشید؛ تا محافظین اسحاق رابین به خود بیایند، کار وی را تمام کرد.
«ایگال امیر» ترور کننده اسحاق رابین بیسر و پا و دیوانه آنارشیست نبود، بلکه پرورش یافته دستگاه پرورشی- تبلیغاتی صهیونیسم بود؛ او فرزند «ربی امیر» و یک دانشجوی برجسته دانشگاه مذهبی «باراییدن» در نزدیکی تلآویو بود که آموزشهای تلمود- توراتی را نیز گذرانده بود؛️قاتل اسحاق رابین، مرد ۲۵ سالهای بهنام ایگال امیر بود. وی دانشجوی رشته حقوق و یکصهیونیست راست افراطی بود که در جنبشهای ضدتوافق اسلو شرکت داشت.
رابین و چکمه پوشانش از چه چیز این جوانان که حربه دیگری جز سنگهای کهنه اقلیم خویش نداشتند، میهراسند. اما انتفاضه درسی فراموش نشدنی برای ژنرال رابین که تا مفرق دستش به خون بیگناهان فلسطین آغشته بود، آموخت. «هیچ راه حل نظامی نهایی امکان پذیر نیست، آنگاه که یک ارتش که با تمامی یک ملت یا امت درگیر میشود.»
درسی که رابین از انتفاضه آموخت او را به سوی مصالحه با یاسر عرفات کشاند؛ البته مصالحهای کراهت بار. این واقعیت هنگامی آشکار شد که پس از هلاکت رابین، پرز در مصاحبهای فاش کرد که رابین پس از قرارداد اسلو آن زمان که در کاخ سفید عرفات دستش را به سوی او دراز کرد تا بفشارد؛ رابین با کراهت با وی دست داد و پس از پایان مراسم در گوش پرز چنین زمزمه کرد که این بدترین دستی بود که در عمرم دادم، آرزو میکردم هیچگاه چنین کاری نمیکردم، وقتی دستانم در دستان آن مردک (عرفات) بود از این کارم پشیمان شدم.
ایگال امیر سرباز برگزیده بلندیهای جولان بود.
ایگال امیر آن هنگام که ماشه اسلحه اش را بسوی اسحاق رابین میچکاند، فریاد زد «به امر خداوند تو را میکشم». او بعدها در دادگاه مدعی شد که فرمان قتل رابین از جانب خداوند برای او آمده بود. مامور بدین کار بوده است.
رابین از شکم و سینه مورد اصابت گلوله قرار گرفت و ۱ ساعت و ۳۲ دقیقه بعد، در بیمارستان ایچیلف تلاویو، اعلام شد که وی کشته شده است.
آن هنگام که رابین فرمان ترور ۲ تن از نام آوران مجاهدین مسلمان فلسطینی را در پاییز ۱۳۷۴ صادر کرد. هیچ گاه گمان نمیبرد که اندکی از صدور آن فرمان نگذشته، انتقام الهی که مترصد او نشسته بود. دستش را از کشتار مسلمانان بیگناه کوتاه میکند.
یکی از این ۲ مهندس «یحیی عیاش» فرمانده شاخه نظامی حماس موسوم به عزالدین قسام و طراح عملیاتهای نظامی و استشهادی حماس بود که با خیانت یک بازرگان فلسطینی توسط نیروهای «شین بت» سازمان امنیت رژیم صهیونیستی به شهادت رسید و آن دیگر دکتر فتحی شقاقی دبیر کل سازمان جهاد اسلامی فلسطین بود که اعضای جوخههای مرگ موساد «سازمان اطلاعات خارجی اسرائیل» به «کیرال» آسفالت فرودگاه جزیره مالت را به خون شقاقی رنگین ساختند.
️بهزعم رابین، توافقی با فلسطینیان که اندک زمینی را جلویشان پرت کرده بود و در ازایش مهرههای سازشکار را بهعنوان نمایندگان فلسطین معرفی کرده بود، توافقی خوب محسوب میشد.
اما رابین یک نکته را فراموش کرده بود؛ صهیونیستها اساسا چیزی بهنام فلسطین و مردمی بهنام عرب غیر یهودی که ساکن آن بودند را قبول نداشتند که با آنها مذاکره کنند.
ایتامار بن گویر، وزیر تندروی امنیت داخلی رژیم صهیونیستی و یکی از برجستهترین متحدان فعلی نتانیاهو هم یکی از مخالفان سرسخت رابین بود؛ بن گویر وقتی ۲۰ ساله بود در اعتراضات علیه رابین شرکت کرد و در کنار دیگران توانست به خودروی رابین برسد و به آن حمله کند.
خود بن گویر در آن زمان اعلام کرد که وقتی به ماشین رابین رسیدند میتوانند به خود رابین هم برسند.
وبر میگوید، برخی تصور کردند که مسیر سیاسی نتانیاهو پس از مرگ رابین به پایان رسیده است؛ اما او به زودی تمام گمانه زنیها را نادیده گرفت و – با حیله گری – از ترس مردم از جنبش مقاومت اسلامی (حماس) سوء استفاده کرد و به قدرت رسید.
گناه نابخشودنی رابین، انسان حسابکردن فلسطینیها و رسمیت دادن به آنها بود.
بدین ترتیب صهیونیسم، تفکری که خود رابین از ۱۹ سالگی با عملیاتهای چریکی آن را حفظ کرده و اشاعه داده بود، درنهایت جان خودش را هم گرفت.
تصویر مربوط به اهدای جایزه صلح نوبل به یاسر عرفات، شیمون پرز و اسحق رابین است.