15

تنها مادر شهید از ژاپن

  • کد خبر : 3362
  • ۰۳ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۵:۰۲
تنها مادر شهید از ژاپن

خانم یامامورا اهل کشور ژاپن است و تا سن ۲۲ سالگی در کشور خود زندگی کرده است. او که در زمان آغاز جنگ جهانی دوم هفت ساله بود، وقایع زمان جنگ و بمباران اتمی هیروشیما و ناگاساکی را به خاطر دارد. پس از ازدواج با تاجری ایرانی اهل شهر یزد خانم بابایی به همراه همسرش […]

خانم یامامورا اهل کشور ژاپن است و تا سن ۲۲ سالگی در کشور خود زندگی کرده است. او که در زمان آغاز جنگ جهانی دوم هفت ساله بود، وقایع زمان جنگ و بمباران اتمی هیروشیما و ناگاساکی را به خاطر دارد. پس از ازدواج با تاجری ایرانی اهل شهر یزد خانم بابایی به همراه همسرش به ایران می آید و اکنون پس از گذشت حدود ۶۰ سال همچنان ساکن ایران است. او که در مبارزات انقلاب اسلامی و همچنین جنگ تحمیلی حضور فعالی داشته است و یکی از فرزندانش را نیز در زمان در طول جنگ تقدیم انقلاب کرده است، در این سخنرانی به مقایسه جنگ جهانی دوم در ژاپن با جنگ تحمیلی در ایران پرداخت و درباره فضای معنوی و فرهنگی جامعه مدرن ژاپن توضیح داد.

pastedGraphic.png

خانم بابایی صحبت های خود را با این آیه شریفه آغاز کردند:
« اِنَّ الّذینَ ءامَنوا وَالّذینَ هاجَروا وَ جاهَدوا فی سَبیلِ اللهِ اولئِکَ یَرجونَ رَحمَتَ اللهِ وَ اللهُ غَفورٌ رَّحیمٌ »
ایشان درباره نحوه آشنایی با همسر مرحوم خود توضیح دادند که «من حدودا بیست و دو ساله بودم که یک تاجر مسلمان ایرانی در ژاپن به خواستگاری ام آمد. آن زمان ما در ژاپن چیزی از کشور ایران و دین اسلام نمی دانستیم و طبیعی بود که خانواده من با این وصلت مخالفت کنند. رفت و آمد آقای بابایی و رئیس شرکت شان برای راضی کردن خانواده ام یک سال طول کشید و ما بالاخره ازدواج کردیم. با این که بنای ما زندگی در ایران بود، همسرم اصرار داشت که والدین من اولین نوه شان را ببینند. به همین دلیل، پس از به دنیا آمدن نخستین فرزندمان به ایران آمدیم. من در آن زمان چیز زیادی راجع به ایران و اسلام نمی دانستم و وقتی به ایران آمدم به تدریج با اسلام آشنا شدم.

یکی از تلخ ترین خاطرات زندگی من به روزی برمی گردد که در زمان کودکی برای دیدن مراسم سوزاندن جنازه یکی از همسایگان رفته بودیم. من در میان شعله های آتش، پیکر در حال سوختن را دیدم که در اثر حرارت منقبض شد گویی که در حال برخاستن است. این صحنه وحشتناک برای همیشه در ذهن من ماند و مرا آزار می داد و در آن زمان تصمیم گرفتم هرگز اجازه ندهم که پیکر من بعد از مرگ سوزانده شود. بزرگ ترین جذابیت دین اسلام برای من، در کنار احکام مربوط به زندگی و مرگ، اعتقاد به معاد و زندگی پس از مرگ در این دین است که به این شکل در ادیان شرقی وجود ندارد.»

خانم بابایی همچنین درباره خاطراتشان از انقلاب و دفاع مقدس گفتند: «آمدن من به ایران مصادف شد با آغاز مبارزات مردم با رژیم شاهنشاهی و من این مبارزات و پیروزی انقلاب را از نزدیک دیده ام. من که در زمان آغاز جنگ جهانی دوم در ژاپن هفت ساله بودم، جنگ تحمیلی علیه ایران را نیز تجربه کردم. اما باید به شما بگویم این دو جنگ بسیار با یکدیگر متفاوت بود. همدلی و احساس مسئولیت مردم ایران در زمان جنگ مثال زدنی و بی نظیر بود.

جنگ جهانی دوم از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ به طول انجامید. ژاپن در سال ۱۹۴۱ با آلمان و ایتالیا علیه امریکا و انگلیس و هلند وارد جنگ شد، اما در نهایت با جنایت های جنگی آمریکا به زانو درآمد و تسلیم شد. آمریکا فقط در یک  روز در

ساعت سه بامداد در عرض سه ساعت بیش از نهصد بمب بر خانه های قشر ضعیف جامعه در مناطق پایین شهر توکیو ریخت که اکثر آن خانه ها چوبی بودند و بیش از صدهزار نفر کشته شدند. این در حالی بود که توکیو منطقه ای مسکونی بود و هیچ تجهیزات نظامی در این منطقه نبود. سه ماه پس از این فاجعه، امریکا دست به آزمایش بمب اتم زد. با این هدف که از نتیجه آن بتواند قدرت کشتار این بمب را تخمین بزند. این بمب ها نیز در مناطق مسکونی و غیر نظامی انداخته شد و آمریکایی ها برای آن که تلفات غیرنظامی ها به حداکثر برسد بمب را در ارتفاع ششصد متری از سطح زمین منفجر کردند.

علی رغم همه این وقایع، امروز می بینیم که بسیاری از مردم ژاپن جنایت های آمریکا را فراموش کرده اند و دید منفی نسبت به این کشور ندارند. دلیل این امر کارهای تبلیغاتی و فرهنگی آمریکا است که بلافاصله پس از جنگ در ژاپن آغاز شد. من خوب خاطرم هست که پس از جنگ و اشغال نظامی ژاپن به دست آمریکا، نظامیان امریکایی به خانه ژاپنی ها می آمدند و آدامس و عروسک و شکلات به بچه ها می دادند تا از کودکی به ژاپنی ها اینگونه القا کنند که امریکا دوست ژاپن است. آن زمان ما در ژاپن شکلات نداشتیم و چیزی به نام آدامس هم ندیده بودیم. در نتیجه اگر امروزه به مدرسه نیم¬سوخته هیروشیما که نمایشگاه جنگ است، سری بزنید، نقاشی های کودکان ژاپنی را می بینید که هرکدام تصویری است از دوستی امریکا و ژاپن، و هیچ نمایی از جنگ و بمباران در آنها مشهود نیست. در صورتی که نقاشی کودکان ایرانی در موزه صلح ایران واقع در پارک شهر تهران، هرکدام روایتی از حقیقت هشت سال دفاع مقدس است.

خانم بابایی در مورد چگونگی پیشرفت تکنولوژیکی ژاپن پس از جنگ این گونه توضیح دادند: «انسان ثروتمند، هر چه را نیاز داشته باشد می خرد. ژاپن بعد از شکست در جنگ، چون از نظر منابع طبیعی هیچ ثروتی نداشت، ناچار بود هرآنچه را که احتیاج داشت خود تولید کند. اما ایران متأسفانه تا حدود زیادی به منابع طبیعی و ثروت خدادای اش متکی شده است.»

وی در توصیف جامعه امروز ژاپن توضیح دادند: «اتکا به خود و تولید ملی در ژاپن موجب پیشرفت تکنولوژی شد اما این پیشرفت از بسیاری  جنبه ها خالی از معنویت و انسانیت بود. ژاپن از جنگ جهانی دوم تاکنون نه استقلال سیاسی دارد، نه استقلال نظامی. اما ایرانی ها برای به دست آوردن استقلال، سال ها مبارزه کردند. پس از پیروزی انقلاب هم هشت سال مقابل دنیا ایستادند و استقامت کردند. استقلالی که شما دارید، به نظر من خیلی ارزشمند است و آسان به دست نیامده. قدر این استقلال را بدانید.»

خانم بابایی با گفتن این جمله چشمان شان به اشک نشست و از حضار عذرخواهی کردند. ایشان همچنین خاطراتی از فعالیت هایشان در دوره دفاع مقدس نقل کردند و گفتند: «من از انقلاب و جنگ چیزهای بسیاری آموختم. خاطرم هست زمان جنگ با خانم ها خدمت شهید دکتر فیاض بخش می رفتیم و آموزش های امدادی و نظامی می دیدیم. پس از اتمام یکی از دوره ها، وقتی به خانه برگشتم دیدم تمام بدنم کبود شده است. یک لحظه با خودم فکر کردم این کمترین آسیبی است که ممکن است حین سینه خیز رفتن در جنگ به یک بسیجی برسد».

pastedGraphic.png

این مادر شهید درباره مشکلات امروز جامعه ژاپن توضیح دادند که «ژاپن در تکنولوژی به پیشرفت رسیده اما تلاش و کوشش و کار سخت و سنگین و عدم توجه به خانواده باعث شده این کشور با کاهش نیروی جوان رو به رو شود. افزایش آمار خودکشی و مرگ و میر در اثر کار زیاد در ژاپنِ خالی از معنویت، نیز به کاهش نیروی کار جوان دامن زده است. پیری جامعه در ژاپن تا حدی است که من در سفر اخیرم متوجه شدم که دولت در خانه ها اعلامیه پخش می کند و به شهروندان آموزش می دهد که اگر همسایه شما، لباس های شسته شده اش را برای خشک شدن پهن کند و با گذشت دو روز آن ها را جمع نکند، حتماً به سراغش بروید. زیرا احتمال دارد درگذشته باشد.»

«انسان در ژاپن ماشینی شده و حتی در روزهای تعطیل هم برای تفریح با خانواده وقت نمی گذارد. ژاپنی هایی که برای بازدید به ایران می آیند، از دیدن خانواده هایی که در پارکهای ایران برای تفریح می ایند شگفت زده می شوند. این نتیجه سبک زندگی اسلامی است که از مسلمانان می خواهد وقت خود را سه قسمت کنند و قسمتی را به تفریح با خانواده اختصاص دهند.»

«کونیکو یامامورا» (سبا بابایی) مادر ژاپنی شهید محمد بابایی که از چندی قبل به علت ضایعه تنفسی در بیمارستان خاتم‌الانبیا (ص) بستری بود روز جمعه ۱۰ تیر ماه۱۴۰۱ درگذشت.

pastedGraphic.png

کتاب «مهاجر سرزمین آفتاب» روایت زندگی سبا بابایی بارها و بارها تجدید چاپ شده است. این کتاب علاوه بر زندگی او، به مسلمان شدن و شهادت فرزندش محمد بابایی نیز می‌پردازد.

«کونیکو یامامورا» (سبا بابایی) به عنوان سرپرست نمادین کاروان ایران در پارالمپیک ۲۰۲۰ راهی مسابقات شده بود.

او تنها مادر شهید دفاع مقدس با اصالت ژاپنی است، فرزند شهیدش جوان ۱۹ ساله‌ای بود که هم در دوران قبل از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت‌های زیادی داشت و هم در زمان جنگ تحمیلی با وجود سن کم، راهی جبهه‌ها شد تا از اسلام و ایران دفاع کند که در عملیات والفجر یک، در منطقه فکه به شهادت رسید.

مستجار

لینک کوتاه : https://mostajar.com/?p=3362

نوشته های مشابه

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0
قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.