هرچند بسیاری از مردم فکر می‌کنند که آدیداس مخفف جمله انگلیسی «هر روز درباره ورزش رویاپردازی می‌کنم» (All Day I Dream About Sport) است، اما در واقع، این نام مشتق شده از اسم و فامیل آدولف داسلر است. معتبرترین برند ورزشی جهان که خاستگاه آن آلمان است، بالاخره به عنوان اسپانسر تیم ملی فوتبال […]
هرچند بسیاری از مردم فکر می‌کنند که آدیداس مخفف جمله انگلیسی «هر روز درباره ورزش رویاپردازی می‌کنم» (All Day I Dream About Sport) است، اما در واقع، این نام مشتق شده از اسم و فامیل آدولف داسلر است.
معتبرترین برند ورزشی جهان که خاستگاه آن آلمان است، بالاخره به عنوان اسپانسر تیم ملی فوتبال کشورمان با فدراسیون فوتبال قرارداد بست و شاگردان کی‌روش با لباس جدید خود در اولین دیدار به مصاف قطر رفتند. به همین بهانه خالی از لطف ندیدیم که به تاریخچه پیدایش این برند معتبر و سرگذشت پر فراز و نشیب آن بپردازیم:
شرکت بزرگ آلمانی که توانست طی سالیان گذشته خود را به عنوان معتبرترین برند ورزشی جهان معرفی نماید، در اصل در سال ۱۹۲۴ توسط یک آلمانی به نام «آدولف داسلر» با نام «گبرودر داسلر شوفابریک» تاسیس شد و بعدها در سال ۱۹۴۸ نام «آدیداس» به خود گرفت. شرکت آدیداس در زمینه طراحی، تولید و توزیع انواع لباس، کفش، پاافزار و کفش ورزشی، تجهیزات ورزشی، ساعت، عینک آفتابی، محصولات مراقبت‌های شخصی و لوازم لوکس فعالیت می‌کند. این هلدینگ بزرگ، شرکت تولید پوشاک ورزشی «ریباک»، شرکت لوازم گلف «تیلورمِید»، و شرکت «راک پورت» را تحت مدیریت دارد
دومین برند معتبر جهان ورزش و اولین برند معتبر اروپا، توسط مردی بنیانگذاری شد که در یک خانواده کارگری رشد یافت. پدر، یک کارگر تولیدی کفش بود و مادر مدیریت یک خشکشویی را بر عهده داشت. دوران مدرسه‌اش که تمام شد، سر به سودای کار در کنار پدر در کارخانه تولید کفش سپرد. پس از جنگ جهانی اول، یک شرکت تولید چینی تاسیس کرد و کمی بعد هم پا در بازار تولید چرم گذاشت.
«هرتزوگن آوراخ» زادگاه مادری بود و آدولف داسلر که او را «آدی» صدا می‌کردند، برای وسعت دادن به خشکشویی مادر و شراکت با برادر در کار تولید کفش به آنجا بازگشت. بی‌برقی‌های متناوب آنها را آزار می‌داد و در بدترین شرایط با پدال‌های مولد برق کار می‌کردند. سال ۱۹۳۶ شد و آدی برای فروش محصولاتش با یک ساک راهی دهکده بازیهای المپیک گردید تا «جسی اُوِنز» قهرمان دوومیدانی المپیک را متقاعد به خرید کفش‌های ورزشی تولیدی خود کند. اونز، متقاعد شد و خرید. همان کفش‌ها، برای داسلر تاریخساز شد و ورق زندگی او را برگرداند. اری، اونز ۴ مدال طلای المپیک را در آن سال بدست آورد و در مقابل همه رسانه‌ها تایید کرد که کفش‌ها تاثیر زیادی در روند کار او داشته است. شهرت داسلرها بالا گرفت و تا قبل از شروع جنگ جهانی سالانه ۲۰۰ هزار جفت کفش ورزشی فروختند.
اما داستان انشعاب کارخانه دو برادر به جنگ جهانی دوم برمی گردد. در این مورد دو روایت وجود دارد: اول اینکه، پیش از جنگ جهانی دوم، داسلرها به حزب نازی پیوستند. رادولف خود را به سران حزب نزدیکتر کرد و این امر موجب اختلاف آدولف که نسبت به تداوم جنگ بدبین بود، شد. با بازداشت رادولف توسط نیروهای آمریکایی در سال ۱۹۴۳، این شائبه برای او به وجود آمد که آدولف او را لو داده است و سال‌های بعد رادولف این امر را دلیل جدایی از برادرش و در نتیجه، تاسیس شرکت پوما دانست.
روایت دوم این است که در سال ۱۹۴۳ و در طی بمباران برخی مناطق آلمان، وقتی که آدولف به همراه همسر و فرزندانش به یک پناهگاه زیرزمینی پناه می‌برد، رادولف هم به همراه خانواده‌اش به آنجا می‌آید. آدولف که منظورش به متفقین بود، فریاد می‌زند: حرامزاده‌ها پیدایشان شد». اما رادولف این جمله را به خود می‌گیرد و در ذهنش می‌ماند. ۸ سال بعد، آنها به خاطر پررنگ ماندن این سوتفاهم در ذهن رادولف از هم جدا می‌شوند. در هر حال، یکی از این دو روایت می‌تواند درست باشد.
برادرها در سال ۱۹۴۷ به طور رسمی از هم جدا شدند. زمانی که رودی شرکت جدیدی به نام «رودا» که مخفف نامش بود تاسیس کرد. این شرکت بعدها به «پوما» تغییر نام داد. آدولف نیز در ۱۸ آگوست ۱۹۴۹، شرکت «آدیداس» که مخفف نامش آدی داسلر بود را تاسیس کرد. هرچند بسیاری از مردم فکر می‌کنند که آدیداس مخفف جمله انگلیسی «هر روز درباره ورزش رویاپردازی می‌کنم» (All Day I Dream About Sport) است، اما در واقع، این نام مشتق شده از اسم و فامیل آدولف داسلر است.
در سال ۱۹۸۷، هورست داسلر -پسر و جانشین آدولف- به طرز مشکوکی فوت شد. شرکت بدون یک مدیر لایق، به ورطه ورشکستگی افتاد. در این هنگام، «برنارد تاپی» که یک صنعتگر فرانسوی بود، شرکت آدیداس را به شرط حفظ نام، به مبلغ ۲۴۳ میلیون و ۹۰۰ هزار دلار از خانواده داسلر خرید. تاپی، این پول را از طریق وام بدست آورده بود. اما وی در سال ۱۹۹۲ دیگر نتوانست بدهی‌های بانک را پرداخت کند و در نتیجه بان «کردیت لیونه» فرانسه، شرکت عظیم آدیداس که دسترنج سالها زحمت آدولف داسلر بود را به مزایده گذاشت.
برنارد تاپی
نهایتا، در سال ۱۹۹۳ شرکت آدیداس با قیمت ۶۸۳ میلیون و ۵۱۴ میلیون دلار به «روبرت لوئی دریفوس» فرانسوی رسید. این قیمت چندین برابر وامی بود که آن بانک به تاپی داده بود. بانک، سود کلان کرد، تاپی اعلام ورشکستگی کرد و بعدها به زندان افتاد، و دریفوس ماند و یک مسئولیت بزرگ.
دریفوس نشان داد که یک مدیر لایق و شایسته است و اگر اغراق نباشد می‌توان او را ناجی آدیداس نام نهاد. او آدیداس را زنده کرد. گرچه چالش‌هایی بر سر رقابت و کپی‌برداری نهادهای ورزشی از لوگو و برند داشت و البته شکایت هم کرد و نتیجه گرفت، اما با ادغام آدیداس با چند شرکت دیگر (در راس آنها گروه سالامون) و خریدن شرکت‌هایی چون «ریباک» و استخدام بهترین متخصصان طراحی پوشاک ورزشی، خود را در مقام رقابت تنگاتنگ با «نایک» رقیب دیرینه آمریکایی قرار داد. دیگر، پوما در این میان یارای رقابت با آدیداس را نداشت و از قافله عقب مانده بود که تا هم‌اکنون هم ادامه دارد. امروز، رقابت اصلا بین آدیداس و نایک است.
روبرت دریفوس
اکنون «ایگور لاندا» رییس هیئت مدیره و «هربرت هاینر» مدیر عامل شرکت آدیداس هستند.
ایگور لاندا
هربرت هاینر
پس از خواندن تاریخچه و سرگذشت شرکت معتبر آدیداس شاید بد نباشد ۲۰نکته جالب در مورد این برند معتبر را که به بعضی از آنها در متن بالا نیز اشاره شد بخوانید:
استان اسمیت» همیشه استان اسمیت خوانده نمی‌شد. طراح کتانی مخصوص بازی تنیس، استان اسمیت نام داشت و قرار بود که این کتانی به نام او خوانده شود اما هیچگاه این اتفاق نیفتاد و همه این کتانی را «آیلت» به نام ستاره فرانسوی تنیس «رابرت آیلت» می‌خواندند
میکرو پیسر» اولین کتانی آدیداس بود که دارای فن‌آوری کامپیوتری بود. این فن‌آوری ساخت ۱۹۸۴ به ورزشکار اجازه می‌داد که از مقدار سرعت خود و کالری که سوزانده باخبر باشد. البته نایک پیش از آدیداس به این فن‌آوری دست پیدا کرده بود
آدیداس اقدام به ایجاد محلی به نام «پارک آدیداس» در بوستون آمریکا کرد که هیچکس حق نداشت پوشاکی به غیر از برند آدیداس به تن داشته باشد. در پارک آدیداس، هیچکس حق نداشت که پوششی به غیر از برند آدیداس داشته باشد وگرنه لباس یا کتانی‌اش به عنوان تنبیه به درخت‌های همان محل آویزان می‌شد
آدیداس، نام اولیه برند نبود. نام اولیه آدیداس بر خلاف تصویر مردم که تولد آن را در سال ۱۹۴۸ می‌دانند، به سال ۱۹۲۴ برمی‌گردد. وقتی که داسلر این نام را برگزید: «گبرودر داسلر شوفابریک»
آدیداس کفش دوومیدانی هم تولید می‌کرد. داسلر هم مانند همتای آمریکایی خود «بیل باورمن» -موسس شرکت نایک- در دوره‌های مختلف زمانی روی به تولید کفش دوومیدانی آورد
سه خط داشتن آدیداس نشان آن است اما در اصل، این سه خط دارای فواید پزشکی است و کمتر کسی این را می‌داند. آدیداس، اعلام کرده که که این سه خط از لحاظ علمی و پزشکی موجب توازن و تعادل شخص می‌شوند
۷٫ لوگوی آدیداس دارای عمر بیش از ۴۰ سال است. اما این فقط یک لوگو نیست بلکه یک نشان معنادار است. لوگوی سه پره که در جریان المپیک ۱۹۷۲ مونیخ برای گسترش بیشتر در بازار ایجاد شد، اشاره به تنوع محصولات آدیداس دارد.
.سوپر استار» پرفروشترین کتانی تاریخ آدیداس نیست. این «استان اسمیت» بود که بیش از ۴۰ میلیون جفت در دنیا فروخت.
نایک، نهایت تلاش خود را کرد که مانع از فروش کتانی تولیدی سال ۲۰۱۰ آدیداس به نام «پرایم نیت» شود. کفش‌های ورزشی روبافت، چند سالی است که به بازار محصولات ورزشی راه یافته‌اند. نایک هم یک محصول همتای پرایم نیت به نام «فلای نیت» تولید کرده بود اما حس رقابت و حسادت مجبورش کرد که از آدیداس بابت تولید کتانی مشابه شکایت کند و آن را به دادگاه بکشاند تا بدینوسیله مانع از فروش این محصول شود
. آدولف داسلر، پیش از اینکه به سمت تولید کفش برود، نانوایی را فرا گرفت اما ترجیح داد که راه پدر را که همانا تولید کفش بود ادامه دهد
در سال ۱۹۴۸ برادران داسلر رسما از یکدیگر جدا شدند. رادولف اقدام به تاسیس شرکت «پوما» کرد و آدولف هم نام شرکت را به آدیداس تغییر داد و رسما آن را ثبت کرد
آدیداس در دوره‌هایی با فراز و نشیب مدیریت تبلیغات و تصمیمات روبرو بود و یک بار دچار ورشکستگی شده است
«مایکل جوردن» بسکتبالیست اسطوره‌ای از دوران دبیرستان پیوسته آدیداس می‌پوشید و نهایتا هم در دوران شهرت با آدیداس قرارداد بست
جسی اُوِنز» کلید شهرت و موفقیت آدیداس شد. او در المپیک ۱۹۳۶ برلین آلمان، کفش‌های تولید شده کارخانه آدولف داسلر را پوشید و برخلاف برنامه‌های هیتلر، ۴ مدال طلا کسب کرد. داسلر، در ابتدا می‌خواست محصول خود را به پای همه ورزشکاران کند اما به دلیل شناخته نبودن، کسی او را تحویل نگرفت و فقط اونز سیاهپوست که قهرمان شناخته‌شد‌ه‌ای بود قبول کرد. اینگونه بود که داسلر جهانی شد و پا در مسیر رشد گذاشت.
کتانی موفق و مشهور «توبولار اسنیک» ساخته آدیداس بر اساس ایده‌گیری جذاب از لاستیک خودرو ساخته شد.
محتمل‌ترین قصه بر جدایی برادران داسلر از یکدیگر به جنگ جهانی دوم برمی‌گردد. در سال ۱۹۴۳ و در طی بمباران برخی مناطق آلمان، وقتی که آدولف به همراه همسر و فرزندانش به یک پناهگاه زیرزمینی پناه می‌برد، رادولف هم به همراه خانواده‌اش به آنجا می‌آید. آدولف که منظورش به متفقین بود، فریاد می‌زند: حرامزاده‌ها پیدایشان شد» اما رادولف این جمله را به خود می‌گیرد و در ذهنش می‌ماند. ۸ سال بعد، آنها به خاطر پررنگ ماندن این سوتفاهم در ذهن رادولف از هم جدا می‌شوند.
در حال حاضر، آدیداس برند پیشتاز دنیای فوتبال است. جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، صحنه رقابت آدیداس آلمانی و نایک آمریکایی بود. آدیداس پیروز شد چرا که آرژانتین و آلمان به عنوان فینالیست‌ها برند آدیداس را بر پیراهن خود داشتند. توپ بازی فینال هم آدیداس بود. سال گذشته، نایک از دنیای فوتبال ۲ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار کسب کرد و آدیداس ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار.
آدیداس صندل‌هایی ساخت که ورزشکاران آلمانی و سایر نقاط جهان در حین حمام گرفتن پس از بازی برای جلوگیری از ابتلای بیماریها از آن استفاده کنند. کف حمام مجموعه‌های ورزشی دارای باکتریها و ویروس‌هایی است که موجب بیماری ورزشکاران می‌شود. این صندل‌ها مانع از انتقال باکتریها و ویروسها از طریق پوست و پا می‌شوند.
آدیداس و پوما که بنیانگذار آنها همان دو برادر معورف داسلر هستند، بالاخره پسر از سالها رقابت و دشمنی در حالی که دو برادر دیگر در قید حیات نبودند، در سال ۲۰۰۹ یک بازی دوستانه فوتبال در شهر «هرتزوگن آوراخ» آلمان که شرکت آدیداس در آنجا مستقر است برگزار کردند. این بازی به منظور پایان دادن به هر گونه خصومت و ناراحتی برگزار شد.
در شهر هرتزوگن آوراخ، همه مردم یا آدیداسی هستند و یا پومایی چرا که هر دو شرکت در این شهر قرار دارند. تا سالها، هر کس که پوماپوش بود، آدیداسی‌ها با او صحبت نمی‌کردند و همینطور بالعکس. همینطور، وقتی یک خارجی وارد شهر می‌شد، مردم همه توجه می‌کردند که او کدام برند را در پایش دارد. به همین دلیل، لقب «شهر گردن خم‌ها» به هرتزوگن آوراخ داده شد
